Przegrzewanie pęcherza moczowego
a. Ułożenie elektrod sztywnych (na specjalnym stole zabiegowym).
Ustawienie elektrod (ES 0 15 cm) przednio-tylne, przeciwległe, na okolicy kości krzyżowej i na podbrzuszu nad spojeniem łonowym. Odległość elektrod od powierzchni ciała: od tyłu 10 cm, od przodu 5 cm.
b. Ułożenie elektrod kombinowanych.
EM 25 cm z podkładem 3 cm na okolicy kości krzyżowej. Od przodu nad spojeniem łonowym ustawiamy elektrodę sztywną (ES 0 15 cm) w odległości 5 cm od powierzchni ciała.
Przegrzewanie narządów płciowych żeńskich
(macicy i przydatków)
a. Ułożenie elektrod miękkich.
Ułożenie elektrod przeciwległe, przednio-tylne. EM 25 cm z podkładem 3 cm ułożona jest poprzecznie na poziomie kości krzyżowej. Drugą elektrodę (EM 25 cm) z podkładem 2 cm umieszczamy na podbrzuszu, a na niej woreczek z piaskiem. Dolny brzeg elektrody sięga do spojenia łonowego.
b. Ustawienie elektrod sztywnych.
Chora ułożona jest na specjalnym stole zabiegowym z siatką. Elektrodą sztywną (ES 0 20 cm) ustawiamy na dół brzucha. Odległość płytki od osłony szklanej 4 cm. Drugą elektrodę (ES 0 20 cm) ustawiamy na poziomie kości krzyżowej w odległości 5—8 cm od ciała. Wysięgnik aparatu ustawiony jest pod siatką stołu zabiegowego, albo elektroda z przewodem może być umieszczona w specjalnym imadle wmontowanym do stołu zabiegowego.
c. Ułożenie elektrod kombinowanych.
Układamy chorą na elektrodzie miękkiej (EM 25 cm z podkładem 3 cm) ułożonej poprzecznie na poziomie kości krzyżowej. Elektrodę sztywną (ES 0 20 cm) ustawiamy na dół brzucha. Odległość elektrody od ciała 4 cm.
Dawkowanie: w stanach zapalnych ostrych stosujemy długość fali 6 m, dawki słabe, czas zabiegu stopniowo zwiększamy od 5 do 15 minut, co dzień lub co drugi dzień; w stanach zapalnych przewlekłych dawki średnie, czas zabiegu do 15 minut, co drugi dzień. Rozpoczynamy zabiegi w 2—3 dni po zakończeniu miesiączkowania i stosujemy je w I—II i III tygodniu cyklu. Zabiegów nie stosujemy w okresie miesiączkowania i ciąży.
Przegrzewanie narządów płciowych męskich
a. Przegrzewanie prącia i cewki moczowej (met Walawskiego).
Pozycja chorego leżąca. Elektroda bierna (EM 25 cm, podkład 3 cm)
ułożona na okolicy pośladków.
Na dolną powierzchnię brzucha dajemy 1 cm warstwę gazy, a na niej ułożone jest prącie (przednia jego powierzchnia przylega do warstwy podkładu). Druga warstwa gazy pokrywa narząd. Bandaż elastyczny opasuje dół brzucha.
Elektroda czynna (ES 0 15 cm, OP = 1 cm) ustawiona jest nad przygotowanym do zabiegu narządem, w odległości 2 cm.
Dawkowanie: w przypadkach rzeżączkowego zapalenia cewki moczowej czas zabiegu 15—20 minut, długość fali 12 m, dawki średnie lub silne.
b. Przegrzewanie jąder i najądrzy.
Zabieg przedstawia trudności ze względu na możliwość oparzeń stykowych. Ułożenie chorego na stole zabiegowym. Jądra należy osłonić grubą warstwą ręcznika frote. Elektroda miękka (EM 25 cm, z podkładem 3 cm) ułożona jest na pośladkach. Elektrodę sztywną (ES 0 10 cm, OP — 1 cm) ustawiamy nad moszną w odległości 2—3 cm od skóry. Dawki słabe, czas zabiegu 3 do 5 minut, długość fali 6 m (w stanach zapalnych) i 12 m (w przypadkach zakażenia rzeżączkowego). Ostrożnie zwiększamy dawkę mocy prądu i czasu w okresie serii.
Przegrzewanie gruczołu krokowego
a. Ustawienie elektrod sztywnych.
Chory siedzi na krześle w pozycji odchylonej ku tyłowi. Uda rozstawione, narządy rozrodcze osłonięte grubym ręcznikiem frote. Specjalny wykrój w siedzeniu krzesła i urządzenie utrzymujące pozwalają umieścić elektrodę (ES 0 15 cm, OP = 3 cm) z przewodem. Środek elektrody rzutuje się na odbytnicę. Drugą elektrodę (ES 0 15 cm, OP = 3 cm) ustawiamy nad spojeniem łonowym.
b. Ułożenie elektrody kablowej.
Narządy płciowe w osłonie z ręcznika frote chory podtrzymuje rękami. Na drewnianym krześle ułożona jest elektroda kablowa zwinięta w postaci cewki płaskiej (3 zwoje, odległość zwojów 5 cm). Elektroda znajduje się pomiędzy dwiema warstwami miękkiego podkładu grubości 4—5 cm. Chory siedzi na ułożonej elektrodzie, odchylony w stronę oparcia krzesła. Środek elektrody rzutuje się na okolicę odbytnicy.
Dawkowanie zależy od etiologii choroby: w stanach zapalnych stosujemy dawrki słabe i średnie, długość fali 6 m, czas zabiegu od 10 do 15 minut. W rzeżączkowym zapaleniu gruczołu krokowego stosuje się dawki średnie lub mocne, czas zabiegu przedłużony do 20 minut.
377