364 365

b. Przy użyciu elektrod sztywnych.

Na elektrodzie sztywnej (ES 0 20 cm) układamy jedną lub obie dłonie. Odległość płytki od osłony 3 cm. Nad grzbietową powierzchnią dłoni ustawiamy przeciwległą elektrodę (ES 0 20 cm) w odległości 4—5 cm (ryc. 239).

Obie dłonie możemy również przegrzewać w sposób następujący: dwie elektrody sztywne (ES 0 15 cm) z płytkami oddalonymi od osłony szklanej (OP = 3 cm), są ustawione na jednym poziomie. Odległość przyśrodkowych brzegów elektrod 20—30 cm. Na elektrodach układamy dłonie „w ułożeniu pianisty". Opuszki palców dotykają osłony szkla

Ryc. 239. Przegrzewanie dłoni (schemat ustawienia elektrod)

Ryc. 240. Ustawienie dłoni w „ułożeniu pianisty"

nej. W celu zabezpieczenia opuszek palców stykających się ze szkłem osłony można zastosować podkład z materiału frote. Stawy nadgarstkowe podparte zrolowanymi filcami, przedramiona ułożone na oparciu fotela (ryc. 240).

Dawkowanie: długość fali 6—12 m, dawki słabe. Czas zabiegu 10 minut.

USTAWIENIA ELEKTROD W OBRĘBIE KOŃCZYNY DOLNEJ

Przegrzewanie obu kończyn dolnych

a.    Przy użyciu elektrod miękkich.

EM 25 cm z podkładem 2—3 cm ułożona jest poprzecznie na okolicy krzyżowo-lędźwiowej. Na drugiej elektrodzie (EM 25 cm, podkład 2—3 cm) chory opiera obie stopy. Woreczek z piaskiem tworzy oparcie dla elektrody.

b.    Przy użyciu elektrody kablowej (ryc. 241). Elektroda w postaci cewki płaskiej podłużnej (odległość zwojów 5—7,5 cm) ułożona jest na przedniej powierzchni obu kończyn dolnych.

Uwaga. Ustawienia wymagają założenia warstwy podkładu 2—2,5 cm (złożony podkład frote) pomiędzy zwartymi kończynami.

Dawkowanie zależne od wskazań: długość fali 6—12 m, dawki słabe i średnie (odpowiadające połowie wydajności aparatu). Czas zabiegu do 15 minut.

Ryc. 241. Przegrzewanie kończyn dolnych

Przegrzewanie splotu lędźwiowego

Pozycja chorego leżąca. Elektroda czynna (EM 25 cm) z podkładem o grubości 2—3 cm ułożona jest podłużnie na okolicy krzyżowo-lędźwio-wej. Przyśrodkowy brzeg elektrody przekracza linię wyrostków ości-stych kręgów lędźwiowych. Elektrodę bierną (EM 25 cm) z podkładem 2—3 cm układamy podłużnie na przedniej powierzchni uda.

Przegrzewając równocześnie oba sploty lędźwiowe elektrodę czynną należy ułożyć poprzecznie na okolicy lędźwiowej. Elektrodę bierną układamy na przedniej powierzchni obu ud, powyżej stawów kolanowych. Powierzchnie stykowe ud zabezpieczamy warstwą podkładu frote. U mężczyzn osłaniamy ręcznikiem frote narządy płciowe.

Dawkowanie: dawki słabe lub średnie, a nawet mocne, długość fali 6—12 m (zależnie od wskazań). Czas zabiegu 15—20 minut.

Przegrzewanie nerwu kulszowego

a. Przy użyciu elektrod miękkich (ryc. 242). Chory ułożony na brzuchu. EM 18—25 cm z podkładem 2—3 cm układamy na po-

Ryc. 242. Przegrzewanie nerwu kulszowego

365