380 381

Przegrzewanie żuchwy

Zabieg stosowany w naciekach zapalnych. Elektrodę sztywną (ES 0 10 cm, OP = 2 cm) ustawiamy na okolicę żuchwy (na teren nacieku zapalnego). Długość fali 6 m. Dawki słabe. Czas od 5 do 15 minut.

Jeżeli powierzchnia nacieku jest wygórowana albo jeśli równocześnie przegrzewamy węzły chłonne podżuchwowe, można dodatkowo zastosować podkład 1 cm. Zabieg przeprowadzamy na fotelu, w pozycji chorego półleżącej i w bocznym ułożeniu głowy*.

Elektroda bierna ustawiona jest, jako przeciwległa, na poziomie szyi lub barku, w odległości 15—20 cm od ciała.

Przegrzewanie stawów żuchwowych

Zabieg stosowany w szczękościsku i stanach zapalnych stawu żuchwowego.

Elektrody sztywne (ES 0 5 cm; OP = 2 cm) ustawiamy obustronnie na stawach żuchwowych. Dawki słabe i średnie. Czas 10—15 minut.

Przegrzewanie migdałków podniebiennych

a. Obustronne.

Pozycja chorego półleżąca na fotelu. Oparcie fotela zwrócone do wysięgników aparatu. Elektrody sztywne (ES 0 5 cm, OP = 2 cm) są ustawione obustronnie na szyi w okolicy kąta żuchwy. Środek elektrody rzutuje się tuż poniżej kąta żuchwy.

tyc. 258. Przegrzewanie nigdałków podniebien-rych (jednostronne)

Ryc. 259. Przegrzewanie krtani Ryc. 260. Ustawienie bez-(jednostronne)    pośrednie elektrody czyn

nej na krtań

b. Jednostronne (ryc. 258).

Elektrodę sztywną (ES 0 5 cm, OP = 2 cm) ustawiamy po stronie rhorej, jak uprzednio, a elektrodę bierną rozpraszającą (ES 0 10 cm) jo przeciwległej stronie szyi, w odległości 15—20 cm od ciała.

Dawkowanie: długość fali 6 m; dawki słabe lub średnie (termiczne) zależnie od wskazań. Czas zabiegu 10—15 minut. Zabiegi codzienne.

Ten sam sposób ustawienia elektrod stosujemy w przegrzewaniu trąbek słuchowych.

Przegrzewanie krtani

a.    Ustawienie na bocznej stronie szyi (ryc. 259). Pozycja chorego półleżąca na fotelu, głowa oparta, twarz i szyja

zwrócone w stronę przeciwną w stosunku do ustawionej elektrody czynnej.

Elektrodę czynną (ES 0 5 cm lub 0 10 cm i OP = 2 cm) ustawiamy na bocznej stronie szyi (na okolicy krtani). Podkład frote 1 cm. Elektroda bierna w okolicy barkowej tylnej, po stronie przeciwnej jest oddalona od ciała o 10—15 cm.

Jeżeli zmiany chorobowe w obrębie krtani są obustronne, zmieniamy co drugi dzień ustawienie elektrody czynnej. Czas zabiegu od 5 do 10 minut, dawki słabe.

b.    Ustawienie bezpośrednie na krtań (ryc. 260). Zabieg w pozycji półleżącej, z opartą głową. Elektroda czynna (ES

0 5 cm, OP = 2 cm) ustawiona jest od przodu na okolicy krtani w odległości 1—2 cm od skóry. Elektroda bierna przeciwległa (ES 0 cm) znajduje się na poziomie górnych kręgów piersiowych. Dawki słabe, czas zabiegu od 5 do 10 minut.

Uwaga: Ustawienie powyższe nie jest wskazane, jeśli krtań jest wystająca (u mężczyzn, osobników wychudzonych) oraz u dzieci (efekt

szczytowy).

Przegrzewanie oka

Zabieg wykonywany jest pod nadzorem lekarza. Pozycja chorego półleżąca, na fotelu. Elektroda sztywna (ES 0 5 cm; OP = 3 cm) ustawiona jest na chorym oku (ryc. 261 ). Powieki zamknięte, duży tampon gazy grubości około 1 cm ułożony jest na oczodole. Elektroda bierna (ES 0 10 cm) ustawiona jest od tyłu w odległości 15—20 cm od ciała, poniżej szyi.

Zabieg wskazany w zmianach tylnego odcinka oka. Dawki b. słabe. Czas 3—5 minut.

Uwaga: Równoczesne przegrzewanie obu gałek ocznych elektrodami czynnymi nie jest wskazane, ponieważ zbyt mała odległość brzegowa elektrod może dać oparzenie skóry w okolicy nasady nosa.

Zabieg wg modyfikacji własnej autora. Ułożenie chorego na fotelu. Głowa nieznacznie zwrócona w stronę przeciwną w stosunku do nagrzewanego oka. Elektroda sztywna (ES 0 5 cm, OP = 3 cm) ustawiona jest w okolicy zewnętrznego kąta oczodołu i po-

381