37 (296)

72

Po rozwlęzanlu powyższych równań otrzymujemy

«A • ⁰ * ‘Ti    «» “•

W wyżej napisanych równaniach równowagi nlo występuje napięcie cięgna jako siła wewnętrzna układu. Aby Ję wyznaczyć trzeba rozpatrzyć równowagę pojedynczego ramiona drabiny. Rozbicie (myślowe) złożonego układu, jakim jest drabina, na pojedyncza elementy przedstawiono na rye. 1.57c, gdzie zaznaczono również siły wzajemnego oddziaływania na siebie tych elementów, wartość siły S możne znaleźć z warunku równowagi któregoś z ramion drabiny, a konkretnie z sumy momentów względem punktu 8. Eliminuje się w ten sposób nieinteresuję-co nas siły R_Qx i R_Qy, będęce składowymi siły wzajemnego oddziaływania na siebie ramion drabiny w punkcie B.

Ola lewej części drabiny suma momentów sił względem punktu 6 wygląda następujęco:

SM_iB ■ G y e°8<* ♦ S a sina - R_A 1 cos a ■ 0,

skęd

^S " ^(RA " ł X^)ct9“ ■ <09 N.

1.2.20. Dla drabiny z poprzedniego zadania obliczyć wartość kęta cc, pod jakim należy Ję ustawić (przez zmianę długości cięgna DE), aby bezpiecznie mógł wejść po niej człowiek o ciężarze a = 900 N na najwyższy szczebel położony w odległości b ■ 0,5 m od przegubu B, nie powodujęc w cięgnie siły przekreczajęcej wartość S ■= 350 N.

Odpowiedź:

*9« > —' ¹    - 1,6886;

Of > 59°22'.

2^2^_Zagadnlenia_i_^ównowa2l_z_uwz2l£drvleniem_^a£Cla

Wprowadzenie

Podczas toczenia się krężka czy kuli po płaskiej powierzchni,na skutek odkształceń oraz nierównoelernego rozkładu nacisków, siła reakcji podłoża Jest przesunięta w stosunku do teoretycznego punktu styku (rys. 1.58). W stanie równowagi zachodzę zależności

• C.

■ T,

Zgodnie z trzecie równanlea, ze wzrostea siły P, która chce naruszyć etan równowagi, rośnie wartość ramienia x. W przypadku grani-

P . • r a N • f.

- minimalna wartość siły P, po . przekroczeniu której następuje toczenie się krężka (kuli).    Rys. 1.58

" ^xmax “ współczynnik oporu przy

toczeniu się i współczynnik ten ma wymiar di gości, co wynika z Jego sensu fizycznego.

1.2.21. Jednorodny pręt AB o ciężarze 6 ■ 120 N został ustawiony między podłogę 1 ścianę jak na rys. I.59a. Współczynnik tarcia między prętem a podłogę, jak również między prętem a ścianę u * 0,2. Znaleźć wartość minimalnego kęta f, przy którym pręt znajduje się Jeszcze w równowadze.

Rozwiązanie

W granicznym stanie równowagi, gdy tarcie jest w pełni rozwinięte, na pręt działa układ sił pokazany na rys. I.59b, przy czym

'.■'■a ^or“ ^tb * f V