33 (397)

2.7. SPAWANIE ŁUKIEM KRYTYM (POD TOPNIKIEM) 33

—    głębokie wtopienie w materiał (rys. 2.9b i 2.10),

—    powszechna mechanizacja procesu (rys. 2.12),

—    brak rozprysku stopiwa,

—    niewidoczny łuk,

—    bardzo mała ilość dymów i oparów.

Sprawność cieplna procesu jest bardzo wysoka i wynosi 90+95%. Gęstość mocy łuku jest większa niż przy spawaniu elektrodami otulonymi i osiąga 1,0 kW/mm². Wytrzymałość mechaniczna złącza jest dobra, jednak plastyczność (wydłużenie i udamość) spoin wykonanych jednowarstwowo jest mała, gdyż ich struktura jest dendrytyczna. Spoina o takim kształcie jest skłonna do pęknięć krystalizacyjnych (gorących) występujących w jej osi (rys. 5.6). Niedogodnością procesu jest ograniczenie spawania do pozycji podolnej i nabocznej (spawanie w pozycjach na-ściennej, pionowej i pułapowej jest bardzo trudne i wymaga specjalnego oprzyrządowania) ze względu na sypki topnik. Korzystne efekty ekonomiczne przynosi w zasadzie wykonywanie spoin grubych, długich i o prostym kształcie, łatwych do spawania zmechanizowanego.

a)    b)

tamk 2.11. Sposoby zapewnienia poprawnego przetopu przy spawaniu jednostronnym blach stalowych (podany sposób ukoso-wania nie jest obowiązujący): a) ścieg graniowy wykonany rącznia, b) podkładka pozostająca z materiału takiego samego lub podobnego do materiaki spawanego, c) podkładka miedziana i topnik zapobiegający jej nadtopieniu, d) podkładka ceramiczna, e) podkładka topnikowa