39 (249)

144

7. Połączenia doczołowe na śruby

Minimalna grubość blachy czołowej w połączeniach sprężanych obciążonych statycznie - wzór (83)

przyjęto / = 24 mm.

Nośność obliczeniową połączenia kategorii E ze względu na zerwanie śrub (I stan graniczny) określa się wg wzoru (89), przy czym w obliczeniach uwzględnia się tylko te szeregi śrub (nie więcej niż 3), których odległość od osi obrotu (osi pasa ściskanego) jest większa od 6/10 osiowej odległości pasów (0,6 h_Q).

W przykładzie

0,6= 0,6(500 + 16) = 309,6 mm

oraz

y, = 516 + 8 + 42 = 566 mm, y₂ = 516 - 8 - 42 = 466 mm, y₃ = 466 - 60 = 406 mm > 0,6 h₀.

W związku z powyższym dla dwóch śrub w każdym szeregu (w, = 2)

Mrj = Sr, Z ²a)ayi‘ 1 = 1

Współczynniki rozdziału obciążenia co_lh dla dwóch śrub M20 w każdym szeregu i blachy czołowej bez żebra usztywniającego (wariant b), odczytuje się z kolumny 1 tabl. 17:

co_n = 0,8,    a\₂ = 1,0, (D_n = 0,8.

W przypadku usztywnienia blachy czołowej żebrem (wariant a) podaną wartość ci)„ (dla pierwszego szeregu) można zwiększyć o 0,1. Wtedy

a>_n = 0,8 + 0,1 = 0,9.

Nośność obliczeniowa połączenia w 1 stanie granicznym:

-    dla wariantu a)

M_Ri = 2 166 (0,9 0,566 + 1,0 0,466 + 0,8 0,406) = 431,7 kNm,

-    dla wariantu b)

M_Rj = 2-166(0,8 0,566 + 1,0-0,466 + 0,8-0,406) = 412,9 kNm.

Moment charakterystyczny, jaki może przenieść połączenie kategorii E ze względu na rozwarcie styku (zdolność użytkowa połączenia w II stanie granicznym), oblicza się wg wzorów: