Dla generatora, w którym dobroć obciążonego obwodu rezc "sowego jest większa od 15, można przyjąć z dostateczną dokładnością, że częstotliwość drgań /0 określa wzór:
/o =
_1_
2n v/IĆ
(3.4)
Jeżeli wpływ tranzystora nie może być pominięty, np. w generatorze dużej mocy, to częstotliwość określa wzór
/o =
2u\[LC
^1 + h22eRL
(3.5)
gdzie: RL — rezystancja szeregowa odpowiadająca stratom mocy cewki obwodu rezonansowego.
Współczynnik sprzężenia zwrotnego można wyrazić wzorem
(3.6)
(3.7)
B =
f Rl+}“L
gdzie M oznacza indywidualność wzajemną cewek. Ponieważ na ogół wL » RL, więc po uproszczeniu
p,.
f L Nx
gdzie Nv N2 oznaczają liczby zwojów.
3.2.4. Generator Hartleya
Konfiguracje oparte na tranzystorach pracujących w układzie WE przedstawiono na rys. 3.4. W układzie tym napięcie U sprzężenia zwrotnego jest pobierane z dzielnika indukcyjnego L,L2 (odczep cewki obwodu rezonansowego). Przyjmując, że L, i są indukcyjnościami obu części cewki oraz pomijając wpływ tranzystora na obwód, otrzymujemy częstotliwość generowanych drgań
2n ĄL^L^C
Współczynnik sprzężenia zwrotnego
(3.9)
U L.
1 U I U2 ^2
a z warunku amplitudy otrzymujemy warunek na wzmocnienie tranzystora
(3.10)
Układ praktyczny g>. ratora Hartleya przedstawiono na rys. 3.4d.
Rys. 3.4. Generator Hartleya: a) schemat podstawowy, b) generator szeregowy, c) generator równoległy, d) układ praktyczny [1]
3.2.5. Generator Colpittsa
W przeciwieństwie do poprzednich generatorów może on być realizowany wyłącznie w wersji równoległej, ponieważ jego obwód rezonansowy jest obwodem z dzieloną pojemnością. Schemat generatora Colpittsa przedstawiono na rys. 3.5.
Rys. 3.5. Generator Colpittsa: a) schemat podstawowy, b) generator szeregowy, c) układ praktyczny
/o =
(3-11)
2 TC
L-
Współczynnik sprzężenia zwrotnego
|
E
;■
i
j
i
(3-12)
53