Z. ).unro*y. Beim i ffgaletfiimlo/tir. War»Jt»v»u 2005 ISBN *.' 01-14431-9.0 by WN PWN 2005
wcj, kruszywo wsypuje sic łopatami. Uprzednio ustala się doświadczalnie zależność między ilością łopat kruszywa a jego masą.
Po drugie - w przypadku betoniarki o wymuszonym ruchu należy najpierw dokładnie przemieszać kruszywo z cementem i dopiero dolewać wodę sukcesywnie w miarę mieszania. Dąży się do operowania całymi workami cementu, a kruszywo wprowadza się koszem zasypowym lub transporterem taśmowym. Składniki dozuje się tylko wagowo.
Wydajność betoniarki na godzinę O dla konkretnych warunków pracy można ustalić wg rachunku:
mYgodz.,
(17.1)
gdzie:
m
V, - objętość mieszanki z jednego pełnego zasypu. dm\
n =
t
3600 - liczba sekund w godzinie, t = t, + t2 + U - czas wyprodukowania jednego zarobu. s,
tj, t, i t3 -czasy: napełniania (od 15 do 20 s), mieszania (wgtabl. 17.5) i opróżniania mieszalnika (od 10 do 25 s).
%
17.5. Wpływ czasu mieszania na wytrzymałość fc, na koszt K. oraz na efekt ekonomiczny E: t-czas mieszania
Przedłużanie czasu mieszania, gdy mieszanka jest już dobrze urobiona, nie podnosi efektu wytrzymałościowego, natomiast zużywa betoniarkę, tak że efekt ekonomiczny tego procesu jest wybitnie ujemny (rys. 17.5).
W wyjątkowych przypadkach (warunki prymitywne) dopuszcza się mieszanie ręczne za pomocą łopat. Należy wtedy zachować następujący tok postępowania:
• ułożyć i rozgarnąć na połowie podłoża roboczego (betonowe, blaszane lub z desek) odmierzoną ilość piasku,
• posypać piasek potrzebną ilością cementu.
332