403 (6)

*=/./« (gdzie A - długość fali światła w powietrzu) ma więc amplitudę drgań zmniejszoną c~^2nk razy (e — podstawa Iogarytmów naturalnych).

Kryształy nieprzezroczyste mają na ogół wysokie wartości R. Kryształy różnych substancji o zbliżonych wartościach współczynników załamania światła tym silniej odbijają światło, im bardziej są nieprzezroczyste (wyższa wartość k). Dla kryształów przezroczystych (mała wartość k) podany poprzednio wzór przybiera postać:

(»■+ o²

Zdolność odbijania światła R kryształów przezroczystych jest tym większa, im większa jest wartość współczynnika załamania n.

W kryształach optycznie anizotropowych, tj. nie należących do układu regularnego, zarówno absorpcja jak i prędkość światła (współczynnik załamania n) są zależne od kierunku. Z tego względu zdolność odbijania światła (połysk) jest zależną od sposobu wycięcia płytki krystalicznej (orientacji optycznej szlifu).

Kryształy optycznie jednoosiowe mają skrajne wartości współczynników odbicia: R₀ dla fali zwyczajnej i R_e dla fali nadzwyczajnej. Maksymalną różnicę wartości tych współczynników można zaobserwować (zmierzyć) w przekrojach równoległych do osi optycznej. Przekrój prostopadły do osi optycznej ma tylko jedną wartość R_a odpowiadającą fali zwyczajnej. Jednopowłokowa powierzchnia wyrażająca zdolność odbicia kryształów optycznie jednoosiowych ma postać elipsoidy obrotowej, podobnie jak indykatrysa współczynnikowa. Sposób interpretacji tej powierzchni jest taki sam jak indykatrysy (konstrukcja Fresnela, § 6.6.1).

Półosią obrotu elipsoidy odbicia jest dla kryształów nieprzezroczystych wektor R_tł a wektor R_w jest do niej prostopadły:

(n,-\f+n²k² Jn„-l)²+nlki ' (B.+1 y + n²,k²“ (n_a+i f + „lkl

Dla kryształów przezroczystych:

Jn-1)²

" («_w+ł)²

Jednopowłokowa powierzchnia zdolności refleksyjnej kryształów optycznie dwuosiowych jest zbliżoną kształtem do elipsoidy trójosiowej. Płaszczyzna osi optycznych zawiera dwa skrajne wektory względem siebie prostopadłe - najdłuższy R_y i najkrótszy . Wektor R_p wyrażający pośrednią wartość współczynnika odbicia jest prostopadły do płaszczyzny osi optycznych (por. opis indykatrysy trójosiowej, § 6.6.1). We wszystkich anizotropowych kryształach, zarówno absorbujących światło jak również przezroczystych, należy określić charakterystyczne współczynniki odbicia w takim położeniu badanej płytki na stoliku mikroskopu, by jeden z kierunków półosi przekroju optycznego indykatrysy był zgodny z kierunkiem drgań polaryzatora. Zdolność refleksyjną określamy mikroskopowo przy jednym nikolu (polaryzatorze), zwykle prżez porównanie refleksu badanego kryształu z refleksem kryształu wzorcowego o znanym współczynniku odbicia światła (srebro Ag —

*-93,8%, złoto Au - 73,4%, platyna Pt - .70%, żelazo Fe - 64%, piryt FeS* - 54,5%

*

407