41 (400)

41

Wydąje 'ię. Ze nadanie na/wy określonej miejscowości (jednostce osadniczej) K*st aktem o charakterze nie tyiko porządkowym i formalnym, ale tak/e stwier-d/ąjącym istnienie danej jednostki osadniczej, a w określonym stopniu powołującym urzędowo tę jednostkę do prawnoadministrucyjnego bytu.

Zgodnie z przepisami ait 10 ustawy z 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorialnego (Dz.U. nr 35, poz. 294) do obszaru gminy wiejskiej wchodzi jedna lub więcej miejscowości (osad, miasteczek, wsi, siół, osiedli, przysiółków, kolonii, zaścianków, folwarków itp). Wielkość obszaru gminy powinna odpowiadać naturalnemu, o ile to możliwe, zasięgowi wspólnego zainteresowania lokalnymi sprawami publicznymi ogółu mieszkańców połączonych miejscowości, jak również zapewnić gminie zdolność wykonywania ciążących na niej zadań. Wspomniana ustawa z 1933 r. stanowiła także w art. 15, że obszar gminy wiejskiej, jeżeli nie jest to jedna miejscowość, dzieli się na gromady. Gromadę wiejską stanowi z reguły każda miejscowość (osiedle, wieś, sioło, kolonia, osada, miasteczko, zaścianek, folwark itp.); miejscowości te jednak mogą być łączone i mogą tworzyć wspólną gromadę. Przedstawione uregulowania z okresu II Rzeczypospolitej określają więc zależności pomiędzy gminą wiejską a miejscowościami.

Zgodnie z art. 4 współcześnie obowiązującej ustawy o samorządzie gminnym nadanie gminie lub miejscowości statusu miasta następuje w drodze rozporządzenia Rady Ministrów. Nadanie gminie lub miejscowości statusu miasta, ustalenie jego granic i ich zmiana dokonywane są w sposób uwzględniający infrastrukturę społeczną i techniczną oraz układ urbanistyczny i charakter zabudowy.

Tak więc niektóre gminy (gminy miejskie) mają jednocześnie status miasta. Inne gminy mają natomiast status gminy wiejskiej (np. złożone z kilku lub kilkunastu wsi). Ponadto niektóre miejscowości mają status miasta (jeżeli Rada Ministrów nadała im, ze względu na ich charakter, taki status). Są to miasta położone na obszarze danej gminy. Warto przytoczyć tu przepis art. 15 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, według którego: „Jeżeli siedziba rady gminy znajduje się w mieście położonym na terytorium tej gminy, rada nosi nazwę rady miejskiej”. Podobnie zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy: „Burmistrz jest organem wykonawczym w gminie, w której siedziba władz znajduje się w mieście położonym na terytorium tej gminy”. Z powyższego wynika, że nie każde miasto ma status gminy, może być tylko miejscowością, położoną na terytorium gminy.

Zgodnie z art. 5 w ramach gminy (lub miasta mającego status gminy) mogą być tworzone jednostki pomocnicze: sołectwa o raz dzielnice i osiedla. Sołectwo obejmuje z reguły jedną miejscowość (jedną wieś), może obejmować jednak większą liczbę miejscowości. Jednostką pomocniczą może być również położone na terenie gminy miasto. Jednostkę pomocniczą (sołectwo, dzielnicę, osiedle) tworzy rada gminy w drodze uchwały po przeprowadzeniu konsultacji z mieszkańcami lub z ich inicjatywy. Ustrój gminy, a w tym zasady tworzenia, łączenia,