446 (4)

oraz analogicznie

	l		dla	^(h's ^s ky)
ly Ufy,. ) ~ ■	exp(—/r fj	h5 |-V>^!1'1	dla		(10.5)
gdzie:
d y-^aXs	J^{yŁ ^5 °YS

są losowymi, standaryzowanymi przyrostami o ustalonych przedziałach dopuszczalnych (~k_x:k_x). (-ky-.ky). W praktyce można przyjmować takie same wartości granic k_Y> k_y. Wtedy, dla ustalonego prawdopodobieństwa y (zob. rozdz. 8.1), mamy k_x - k_Y ~ k - 2.0. 2.5.... oraz    “Ady - Ad ~(~k:k).

Zgodnie z zasadami odpornego wyrównania omówionego w rozdz. 8, na

podstawie macierzy tłumienia Ty(dy) i oryginalnej macierzy wag P_x, utworzymy ekwiwalentną macierz wag o postaci

j ^!2«z	0	psz	0	r^pxz	0
[ »	^ xs)	0		i o	^fV

(10.6)

Px = T,_Y(d_x)-P_?

gdzie (zgodnie z przyjętym wcześnie założeniem)

(10.7)

1% -T_s(dv_y)P_Xs

Struktura elementów funkcjonalno-statystycznego modelu zadania wyrównawczego

Zauważmy, że wprowadzony w tym rozdziale blokowy zapis wektora przyrostów <1_A- oraz macierzy wag P_x, czyli struktura

	^rdy, G^'1	nowe punk !v f t> <■-1--—> i IV	0
d v a	'Z	I ^X nunktv doslosowaniu i 0 <—---^:-----> L	‘V
^A

nie odpowiada strukturze

~*x .eW"*^1'	<—>		0
► C-J _i	<->	0	*V

wynikającej z wartości defektu d, uwolnionej od stałości punktów dostosowania, swobodnej sieci geodezyjnej. Łącząc oba te kryteria podziału bloko-

wego, tzn. biorąc pod uwagę zarówno liczbę punktów dostosowania (a_v), jak i defekt sieci, zapiszemy (jeśli ci< 2n_s)

(i _A-_t € 9i“ ^-1 d,_v,'e9i^,/;i

' I

(u ~ r-d)

^ SCI)

^T ]    CJ' (/,]

d v — e 9\

! Pv.		^pxz
^Ai	=	Pv .
Px,		^xi<n
		%2)J

przy czym

d._v, =[/''«'> ^Aks-{2)

\y<ij

^X.V<2>

Ustalamy więc, że jeśli d < 2nto

			fpv,	-
^d.Yt -	^dY,m>.	^px, -		'\u,K

^px₂“Px_S(2ł

d y = <1 y . *2    ^A.V(2)

W podobny sposób przedstawimy także macierz współczynników układu równań poprawek. Ponieważ z jednej strony

A = | A j c- 9V'*^U A ₂ e 9U^V/)

natomiast z drugiej

to (jeśli d< 2n_s)

A =|A_Z e    A_s e 9\    1

A “ (A |: A ₂) ~ [ A _z A _s^y. A ^₂) ] ^A.v

gdzie

Aj ~[&z A^d)!, A o - Ay,2)

Bloki dA^ dotyczą zatem współrzędnych punktów dostosowania vv liczbie równej defektowi „uwolnionej” sieci geodezyjnej.

447