45 (33)

90 Pamięć EPROM

pamięci jest w takim przypadku niemożliwa - jako zawartość każdej komórki pamięci zostaną odczytane same jedynki. Warunki początkowe dla zaprogramowania bitu zabezpieczającego są takie, jak przy programowaniu zawartości pamięci, z jedną tylko różnicą (rys. 2.29), że teraz P2.6 = 1 (stan wysoki TTL). Sposób programowania jest analogi-czny, jak poprzednio: podanie impulsu ALE = 0 (50 ms) przy EA = +21V (nie jest oczywiście potrzebne podawanie adresu i danych). Skasowanie raz ustawionego bitu zabezpieczającego jest możliwe tylko z jednoczesnym skasowaniem całej zawartości pamięci

Zaleca się kasowanie (ang. erasing) zawartości pamięci EPROM przez naświetlanie układu promieniami ultrafioletowymi o długości fali 2537 A. Minimalna dawka promieniowania (intensywność x czas) potrzebna do wykasowania pamięci wynosi 15 Ws/cm². Praktycznie dokonuje się tego przez naświetlanie pamięci przez 10-15 minut typową lampą kwarcową o intensywności świecenia 12 mW/cm², z odległości 3-4 cm. Po wykasowaniu wszystkie bity pamięci programu układów 8751 są jedynkami

Kasowanie zawartości pamięci EPROM następuje na skutek wystawienia jej na działanie promieni świetlnych o długości lali mniejszej niż 4000A. Przy przechowywaniu (lub pracy) w pomieszczeniu oświetlonym światłem dziennym i jarzeniowym zawartość pamięci typowego układu może ulec skasowaniu po około 3 latach, natomiast przy bezpośrednim oświetlaniu promieniami słonecznymi - nawet po tygodniu. W przypadku, kiedy układ jest narażony na działanie światła, należy - w celu zabezpieczenia zawartości pamięci przed skasowaniem - zakleić kwarcowe okienko w układzie.

3.

Rozbudowa

systemu

Systemy z mikrokomputerami rodziny MCS-51 mogą być rozbudowywane przez dodanie zewnętrznych układów pamięci programu do łącznej pojemności 64K słów oraz dodanie zewnętrznej pamięci danych o maksymalnej pojemności również 64K słów. Rozbudowa układów wejścia-wyjścia jest możliwa tylko w ramach przestrzeni adresowej zewnętrznej pamięci danych.

Do rozbudowy pamięci systemu mogą być użyte dowolne uniwersalne układy pamięci lub specjalizowane układy peryferyjne z rodziny MCS-80/85, przystosowane do współpracy z multipleksowaną magistralą, tzn. układ 8355 (8755), zawierający 2K słów ROM (EPROM) i dodatkowo dwa 8-bitowe porty we-wy, oraz układ 8155, zawierający 256 słów RAM, dwa 8-bitowe, jeden 6-bitowy port wejścia-wyjścia i układ czasowy. Do rozbudowy we-wy można wykorzystać dowolne układy wejścia-wyjścia, np. z rodziny MCS-80 (z serii 82xx).

Należy jednak pamiętać, że rozbudowa systemu - a zwłaszcza dołączanie zewnętrznej pamięci programu - odbywa się kosztem zmniejszenia linii wejścia-wyjścia (nie mogą być użyte porty PO i P2) oraz straty części zalet jednoukładowośd mikrokomputera (np. pojawia się konieczność prowadzenia połączeń typu magistralowego na płytce drukowanej). Jako alternatywę rozbudowy systemu należy rozważyć zastosowanie dwóch mikrokomputerów (po odpowiedniej dekompozycji zadań) lub mikrokomputera innego typu.

3.1.

Rozbudowa pamięci

3.U.

Komunikacja z pamięcią

ZEWNĘTRZNĄ

Komunikacja procesora z zewnętrznymi układami pamięci programu i danych odbywa się poprzez port