w temperaturze do 1300°C. Do tej ceramiki zalicza się tytanian baru BaTiOs stosowany jako dielektryk o własnościach ferroelektrycznych w kondensatorach i piezoelektryk do generowania ultradźwięków. Oprócz tego są stosowane tytanian magnezu, strontu, wapnia, ołowiu o specyficznych dla nich charakterystykach.
3. Ceramikę litową (spodumenową), która jest rodzajem porcelany zawierającej związki litu (spodumen jest to minerał zawierający Li02). Ma ona dużą trwałość termiczną i bardzo mały współczynnik rozszerzalności cieplnej. Ceramikę tę cechuje bardzo duża odporność na szoki termiczne. Jest wytwarzana jako porowata lub nieporowata. Stosowana jest do wy-murówki pieców, na osłony termopar, dysze, naczynia laboratoryjne i artykuły gospodarstwa domowego.
Od 1941 r. datują się prace nad otrzymywaniem włókien z materiałów ogniotrwałych, ceramicznych, minerałów i żużli, które znajdują zastosowanie jako materiał termoizolacyjny i ogniotrwały. Najbardziej znana jest tzw. szklana wata. Ostatnio jednak coraz częściej są stosowane maty wykonane z włókien o dużej ognioodporności do wykładania pieców przemysłowych (m.in. kaolinowe). Pozwala to na oszczędność energii dochodzącą nawet do 70%, a także maleje masa wykładzin nawet 40-krotnie. Umożliwia to wyłączanie pieców w dni wolne od pracy. Uproszczone są poza tym prace związane z budową i remontem pieców. Oprócz szkła rozwłóknia się bazalt, tlenki krzemu, żużle, glinokrzemiany i inne. Z włókien formuje się maty, filc, sznury, płyty, kształtki. Najczęściej stosuje się rozwłóknianie za pomocą sprężonego czynnika (powietrza, pary wodnej) działającego na przepływający strumień stopionego materiału lub siły odśrodkowej, a także metodą mechanicznego wyciągania włókien.
Technologia formowania musi być dostosowana do rodzaju materiału ceramicznego i jego kształtu. Szkło jest formowane w wysokiej temperaturze w stanie plastycznym lub stopionym. Płyty mogą być wytwarzane przez walcowanie (rys. 17.2), ciągnienie (rys. 17.3) lub metodą rozpływania się ciekłego szkła na powierzchni stopionej cyny (rys. 17.4) (w ten sposób uzyskuje się
Strefa
gorącą
wyjątkowo g wać do form sowania z w; metodą prai również pręi pokazano m - Materii mokro. Po : tyczna mas prasowanie ślimakowyt także prze: gipsowej (rj się przez o (rys. 17.12 przy powi | schnięciu Matei « r spiekani loszki ti leniem.
466