47!
Rozdział 4
(*-0, 1,gdyż wtedy Ujp)=0 dla wszystkich wielomianów n-tego stopnia, jest jednak
"ż,1 . vkn
Ł(r,)=. £(-I?fl,cos—-•
4-0 n-t-1
Oblicycnia podobne do tych, które wykonano w dowodzie twierdzenia 4.2.4 (dla przypadku dyskretnego), dają równość L(TJ)=Q (v=0, I,
§ 4.6
J. Równania (4.6.4) łatwo sprawdzić, różniczkując (4.6.2) i podstawiając odpowiednie t. Kolejne różniczkowanie daje
2
hi
(dla prostoty j>rzyjmujemy <Ą, al^J=k,—di). Stąd
2
dla t=0: ^;1U+l)=-(-2a,-«,)•
«i+i
Warunek ciągłości drugiej pochodnej funkcji sklejanej oznacza, że te dwa wyrażenia muszą być równe. Stąd równanie
"ł ^i+i
Mnożąc obie strony przez hi+, otrzymujemy (4.6.3).
2. (a) /(*)=*+ jest wielomianem sześciennym w każdym z przedziałów (—co,0) «(0, oo), a/,/' i/" są wszędzie ciągłe. Stąd wynika, że x3 jest funkcją sklejaną dla każdego układu węzłów zawierającego 0. Jest też/"'(*) = 6 (x>0) \ f" {x)=0 (*<0).
(b) Niech / będzie funkcją sklejaną sześcienną równą st(x) w przedziale [x,_ i, Xj). Pojmujemy więc pfx)=sl(x). Niech A, oznacza skok s’"(x) w węźle xt :
4-Wt-Si" (i = J, 2,..., m — l).
Wyjmując otrzymujemy żądaną reprezentację. Z konstrukcji wynika, że p(x)
* ^ są jednoznacznie określone.
Całka = suma wzoru trapezów + ^ (£<>—A**) A3.
4* Rozważmy funkcję sklejaną z węzłami x0, x,/2, xa,..., xM_1/2> xm.
Oczkujemy wyrażenie dla q" podane w* rozwiązaniu zadania 1:
"i
stając z tego wzoru dla przedziałów [*0, xtfl% [jc1/2, o długości każdy i żą-