471 (10)

/.. Jamroży, /l.j.m (/rjo jttAiMitojii-. Wjiuhij 2005 ISDN SM)l 14451 •». O by WN PWN 2005

O

o

<3

r--

o

in

co

■X'

•sr

•o

c

o

22.9. Szczególne typy betonu lekkiego

I. W pracy [15] podano sposób z uzasadnieniem celowości technicznej i ekonomicznej wykonywania metodą dwuetapową płyt i bloków z nadziania kruszyw lekkich (> 16 mm). Ziarna większe od 16 mm nie są stosowane przy tradycyjnym betonowaniu, a są łatwe i tanie w produkcji. W metodzie dwuetapowej jako spoiwo zastosowano masę do produkcji betonu komórkowego - rys. 22.13. Płyty mogą być zbrojone.

22.13. Przekrój betonu lekkiego kruszywowego wykonanego metodą dwuetapową O [%|

.1)

o

3

3

■o

|

£

_l

&

22.14. Obraz odkształceń (M, - powstawanie pierwszych mikrorys) i szybkość przepływu fal ultradźwiękowych (V) przy wzrastającym obciążeniu er; 13L - beton lekki, BZ - beton zwykły; symbol „W" oznacza zawartość włókien (opis w tekście)

d>

<3

II. Bardzo skuteczny jest dodatek włókien stalowych do betonu lekkiego kruszywo-wego (BLJ - w ilościach większych niż do betonu zwykłego (BZ*), co objaśnia rys. 22.14. Wynika to zc zmiany miejsc pierwszych pęknięć w BL niż w^r BZ (rys. 22.14). W BL włókna zaczynają pracować wcześniej niż w BZ. Stąd. wywołanie mikrorys w BL,,, wymaga znacznego wzrostu obciążenia (AM,BU), co nie zachodzi w BZ (AM_rBZ* = ok. 0). Przez

466

<p

ój