lamtoty. Htinn i )tf» J<v hnoJoglr. Wirsx*».j 2005 ISDN SJLOt. 144? I ■». O by WN PWN 2005
a,
— (rozc.) ♦
15.11. Wytrzymałość betonu przy dwuosiowym obciążeniu: f- wytrzymałość na ściskanie przy jednoosiowym obciążeniu (ustalona np. na próbce prostopadłościcnnej h/d = 4)
Stałe drganie wpływa ujemnie na wytrzymałość betonu. Odporność betonu na drgania nazywa sic wytrzymałością zmęczeniową. Stwierdzono, że beton poddany jedynie drganiom, obniża swoją wytrzymałość na ściskanie o około 40%, a obciążany dynamicznie nawet o 60%.
Jako miarodajną próbę przyjmuje się drgania w' ilości N = 2 • 10\ Im beton ma mniejszy moduł sprężystości E. tym większą ma wytrzymałość zmęczeniową. Betony niższych wytrzymałości wykazują większą odporność na pulsację, czyli w mniejszym stopniu obniża się ich wytrzymałość na ściskanie.
na ściskanie
W celu dokonania oceny rzeczywistej, a w każdym razie porównywalnej wytrzymałości betonu należy- badać go w stanie naturalnej wilgotności i w' temperaturze 18°C ± 2°C. Beton zarówno w stanic silnego nawilgocenia lub wysuszenia, jak i w stanie zamrożenia wykazuje inną wytrzymałość na ściskanie. W miarę wzrostu wilgotności betonu maleje jego wytrzymałość na ściskanie na skutek „mięknięcia” żelu cementowego. Odwrotnie, beton silnie wysuszony przed próbą badania wykazuje wytrzymałość wyższą.
Zamrożenie próbki suchej nie wpływa na wytrzymałość chwilową. Próbki zawilgocone natomiast wykazują po zamrożeniu wzrost wytrzymałości. Wzrost ten jest tym większy. im silniejsze nawilgocenie próbki i im niższa temperatura zamrożenia. W miarę obniżania temperatury ujemnej lód podnosi swoją wytrzymałość, a ponadto zamarza większa ilość wody w betonie. Na przykład przy- temperaturze -3°C zamarza tylko woda zgromadzona w w iększych porach, a przy -80°C woda kapilarna także w porach żelu. W ten sposób przykładowo: próbka betonu nasycona wodą i zamrożona do -100°C wykazuje wytrzymałość nawret trzy krotnie wyższą, a w temperaturze około -20°C wytrzymałość chwi-łow-a jest wyższa o około 7 MPa.
271