47 (42)

przechowywania lin cumowniczych w czasie rejsu statku. W trakcie postoju jednostki przy nabrzeżu na bębnach nawinięte są nieużywane

Rys. 65 Rolki kierujące [29]: a) posadowiona na nadburciu; h) zamontowana na postumencie

liny cumownicze i niepracujące odcinki lin użytych do zamocowania jednostki. Bębny linowe mogą być obracane ręcznie za pomocą korby sprzężonej z przekładnią redukcyjną. Na dużych statkach do obsługi grubych i długich lin cumowniczych stosuje się bębny napędzane silnikami elektrycznymi lub hydraulicznymi. Bębny osadzone są na stojakach przymocowanych do pokładów i usytuowane prostopadle do osi głowic wciągarek. Gdy takie ich położenia nie są możliwe, pomiędzy- głowicami wciągarek i bębnami linowymi umieszcza się rolki kierujące. Każdy bęben na liny cumownicze wyposażony jest w hamulec zapobiegający samoczynnemu obracaniu się bębna; przy wydawaniu lin cumowniczych należy ten hamulec zwolnić. Typy stosowanych na statkach bębnów linowych prezentowane są na rysunku 66.

Ruchome elementy urządzeń cumowniczych stanowią stopery lin. Są one niezbędne wówczas, gdy wciągarki obsługują kilka lin cumowniczych. Po napięciu liny za pomocą głowicy cumowniczej wciągarki, unieruchamia się linę stoperem, by zluzowany z głowicy jej odcinek obłożyć na pachołku. Stopery przyczepia się zazwyczaj do fundamentów pachołków, nic napięty odcinek liny jest wówczas bardzo krótki - nieuchronny luz występujący w odcinku liny obkładanym na pachołku w niewielkim stopniu zmniejszy naprężenie całej

liny. By móc swobodnie operować stoperem, pomiędzy pachołkiem a kluzą, przewłoką lub rolką powinno być co najmniej 1,8 metra dystansu [121.

Rys 66. Bębny na liny cumownicze [27]: a) bęben z napędem elektrycznym: b) bęben bez napędu: I - stojak. 2 - walec bębna. 5 - łożysko. 4 - kołnierz bębna. D.L- wymiany robocze bębna

91