44 MIOIOGIA
Ryc. 23. Mięsień przywodziciel wielki
(m. adductor magnus) - część wewnętrzna (pęczek dolny, pęczek pionowy) w odcinku dalszym
Kostnym punktem odniesienia jest w tym badaniu guzek mięśnia przywodziciela (patrz rozdział ..Kolano”), natomiast wyróżniającym się elementem mięśniowym - mięsień obszerny przyśrodkowy (ryc. 10). Po odnalezieniu części dolnej mięśnia obszernego przyśrodkowego należy odszukać ścięgno mięśnia przywodziciela wielkiego, wyczuwalne pod palcami jako walcowaty, lity sznur.
Uwaga: W celu naprężenia tego ścięgna można stawiać izometryczny opór ruchowi przywiedzenia uda przez badanego, przy kończynie zgiętej w stawie kolanowym i stawie biodrowym.
Ryc. 24. Mięsień przywodziciel wielki (m. adductor magnus) - część zewnętrzna (pęczek środkowy)
Badający podtrzymuje kończynę badanego chwytem „kolebkowym" i odwodzi jego udo w taki sposób. aby wywołać napięcie mięśni przywodzicieli, a zwłaszcza przywodziciela długiego (1) i mięśnia smukłego (2).
Palce badającego wślizgują się między te dwa mięśnie. tak jak na rycinie obok, i tym samym znajdują się w linii części bocznej (pęczka środkowego) mięśnia przywodziciela wielkiego, która to część w odcinku dalszym wystaje spod mięśnia przywodziciela długiego i łączy się ze środkowym odcinkiem części środkowej (pęczka dolnego lub pionowego) tego mięśnia
Objaśnienia do rycin 24 i 25
1. Mięsień przywodziciel długi.
2. Mięsień smukły.
Ryc. 25. Mięsień przywodziciel wielki (m. adductor magnus) - część wewnętrzna (pęczek pionowy) i pęczek środkowy w odcinku dalszym. Dostęp od tytu
Technika naprężania mięśni stanowiących „elementy odniesienia" Jest identyczna z wyżej opisaną. Aby znaleźć się na poziomie poszukiwanej struktury, palce ręki bliższej badającego muszą wślizgnąć się między mięsień przywodziciel długi (p>atrz ryc. 24) a mięsień smukły (2). a następnie przesunąć z części przyśrodkowej uda ku tyłowi.
Uwaga: Należy pamiętać o miejscu przyczepów bliższych omawianego pęczka mięśniowego - wchodzącego w skład mięśnia przywodziciela wielkiego którym jest położony daleko do tylu guz kulszowy.