22 (725)

18 MIOLOGIA

Ryc. 33. Mięsień pośladkowy wielki (m. gluteus maximus)

Przedstawiona na rycinie obok technika badania ma na celu uwidocznienie mięśnia pośladkowego wielkiego.

Najważniejsze punkty kostne wyznaczające okolicę pośladkową to grzebień biodrowy, krętarz większy i guz kulszowy.

Pozioma bruzda pośladkowa odpowiada w całości brzegowi dolnemu poszukiwanego mięśnia, który kieruje się ukośnie ku dołowi i przyśrodkowo.

Badanemu poleca się oderwać przednią część uda od podłoża, przy zachowanym zgięciu w stawie kolanowym i nieruchomej okolicy lędźwiowej.

Opór wywierany przez badającego w części tyl-no-dolnej uda wyłącza z tego ruchu staw pośredni (w tym przypadku kolano) i umożliwia uwidocznienie napinającej się masy mięśniowej oraz ocenę siły skurczu w porównaniu ze stroną przeciwną.

Uwaga: Dzięki „skróceniu" mięśni kuiszowo-go-leniowych ustawienie kolana w zgięciu sprzyja uwidocznieniu specyficznej czynności mięśnia pośladkowego wielkiego, która w danym przypadku polega na prostowaniu kończyny w stawie biodrowym