59 (209)

54 MIOLOGIA

Ryc. 72. Mięsień czworoboczny lędźwi (m. quadratus lumborum) w ścięgnistej przestrzeni lędźwiowej (przestrzeni Grynfeltta, czworokącie lędźwiowym, spa-tium tendineum lumbale)

Osoba badana leży na boku. Badający dotyka jedną dłonią dwunastego żebra (ryc 25-27) w przestrzeni Grynfeltta (patrz uwaga), drugą zaś układa na grzebieniu biodrowym (crista iliaca). Badany ma zbliżyć grzebień biodrowy do dwunastego żebra wbrew stawianemu przez badającego oporowi. Skurcz poszukiwanego mięśnia daje się wyczuć pod palcami ręki położonej bardziej doglowowo. Uwaga: Ścięgnista przestrzeń lędźwiowa (czworokąt lędźwiowy) jest warstwą rozcięgnową ograniczoną przez następujące struktury: od strony przyśrodkowej przez łączną masę mięśni prostowników grzbietu, od dotu i bocznie przez brzeg tylny mięśnia skośnego wewnętrznego brzucha,

- od góry i przyśrodkowo przez mięsień zębaty tylny dolny,

od góry i bocznie przez brzeg dolny dwunastego żebra.

Powyższą warstwę mięśni pokrywa od tylu inna warstwa, na poziomie którey znajduje się trójkąt lędźwiowy (trójkąt Petita, trigonum lumbale). Jest to przestrzeń ograniczona od dołu tylnym odcinkiem grzebienia biodrowego, od strony przednio-bocz-nej przez brzeg tylny mięśnia skośnego zewnętrznego brzucha i przyśrodkowo przez brzeg boczny mięśnia najszerszego grzbietu.

Obie wymienione przestrzenie - czworokąt i trójkąt lędźwiowy - stanowią dwa miejsca zmniejszonego oporu tylnej ściany brzucha.