49 (163)

46    AIP    AIS

zmysły; słyszeć; 2) x» poznawania umysłowćm; poymować myślą, poznawać, postrzegać, rozumieć, z pdk. 2. i 4. używa się posp. w imsi. Imsł. a’<o^avó-fX£voęj znaczy' przezorny, ro-stropny, roziimny, aya%3>v xai xazwv, umieiący rozróżnić dobre od złego.

aiv2rnptx, to, czacie, uczucie, to, co kto uczuł, co u-slyszai, co poząał, rzecz poznana albo słyszana.

aiaSriGtę, etoę, yj, czucie, za pomocą zmysłów, zmysłowe poznawanie; w 1. mn. zmysły, zmysłowe narzędzia , osobl. zmysł czucia; w mowie myśliw-skiey ślady, tropy; aia^nattę twv &£(5v, Piat. P/iaed. 59. środki, przez które bogowie daią poznać swoią wolę; 2) uczucie przez wewnętrzne zmysły, postrzeganie, zrozumienie, poznanie, octcS'*}!

TTaptyjiv ttvć, dadź komu po-poznać, dadź mu ucząc.

aiaSixixripeov, ró, mieysce czyli siedlisko zmysłów

ędzie zmysłowe, siła albo władza zmy^rsłowa.

aśaSY/Tyję, ov, ó, czulący, po-znaiący, postrzegaiący, Plato.

aia2rriTixóę,-ó,óv, do czucia, do poznawania, do postrzegania zdatny, w uczuciu lub v postrzeganiu biegły; a<.a^r,xi-xwę tyoi tfxa.vTou', postrzegam na sobie; ypauę—txrt, rostro-pna staruszka.

acrSrriróę, -ń ov , psłw.—Twę.j przez zmysły poznany, za pomocą zmysłów postrzeżony; przez zmysły daiący się poznać, pod zmysły podpadaiący, zmysłowy.

aiaSw, wyziewać, t. c. airo-7tvco),    aitr2rwv, II. 16,

408, i 5ufxov ataźe, 20, 403. wyzionąć ducha.

ainątia, rj, (aiaip-oę) pomyślność, icAoutou, Aesch.

■ 0—-1.....- ...........K-¹ ......... ......—

wawrzynowa, którą w Ifyju. 994. niep. sp. czyt. Pu-

i ,• nr/lif    ____ .1 ......:_______ . s <.. „______ _______—^

ztąd słowami wynosić, sławi tpi*>vr]v, glos podnieść, ayxupaę, podnosić kotwice, lichtować, windować, <777fJ-cHoy, dadź znak: przynieść, wynieść, sprzątnąć, zgładzić, zabić, lollere\ 2)w śr. for. osobl. uHom. xZ8oę, x\ioę,' T!f*7jv, az2t\'.a aptaSai, nabyć sławy, pozyskać zaszczyt, odnieść nagrodę zwycięzką, eAxoę, apeaSai, _xll. 14, 130. odebrać ranę; brać na siebie czyli po-deyinować walki,niebespieczeń-stwa, Od. 4,107. U poźn. wynosić się, pysznić się czem, ttvi 3vjxbv aptaźat, nabrać odwagi, •jróA£ftov, 07rAa, podnieść woynę, wziąć się do broni; 3) w zn. nieprzech. apae tm arpcurćą lub tylko apctt (lx KpyjTY/ę,) wyruszyć z mieysca z woysko-wą silą; wschodzić, o słońcu, SopA. cxipt'.v ię xópaxaę, iśdź do nieszczęścia; YjpSrj vouę ię aTaa^aA-ay, Thuc. 6, 59. dal się nakłonić.

aipć)!$r,ę, tę, t. c. aipixóę.

"A'ię, pdk. 1. nieuż. zam. "A 'iSoę.

Acaa, xi, (spowin. ze slow. Saiti') iak MoTpa, bóstwo na-daiące każdemu, co się mu należy, wydzielaiące każdemu los iego, Par ca, Od. 7, 197, II. 20, 127. 2) iako imię pospolite, wyrok każdego boga stanowiący los, Aioę aTaa, Sai-povoę <x7ao>., Hom. to, co iest dla kogo Wydzielonein albo wymierzonem, los życia, dola, szczęście i nieszczęście, u-dzial , uczestnictwo czego,

Ar/iSoę, i/.izi$oę ataa, udział nadziei, Hom. Zląd sama miara i sam cel, v$plaroę aTaa, to, co się każdemu należy, ina-czey to x<x%r,xov, osobl. xaT a:aav, iak xaTa fxiipav, podług należytośći i słuszności, słusznie, przyzwoicie, w zn. przeć, irap’ a?aav, Hm.

ai>7axoę, ó, gałązka mirtowa, lub

czasie uczty ieden drugiemu podawał, aby ten, któremu daną była, trzymaiąc ią śpiewał, od ą$tiv lub aTaa.

ctiaaAtoy, ó, acsalon, drzemlik, ptak.

aea^ayojAotf, P. aiaS^ao/za!,

nieozn. r)a$ófxr/V,(ócia), aio-Su) o czuciu zmyslowem: czuć, u-czuć, poczuć, poznawać przez

AIS

clirfTy, tiSć>ę, często n Horn. aiTtpoę tpptvaę, Od. 23, 14. sprawiedliwie myślący, ,ai'a(-pta Ttcjtty, Od. 21, 294, miernie pić.

atał/zóco, niezłoż. nie używa się, ob. ayaiaifi.oto.

cdatoę, ov, tud. aiata, Pind. rokuiący szczęście, inaiący szczęścia oznaki, pomyślny, o wszelkiey rzeczy, która iako oznaka czego uważaną bywa, osobl. oiwjoę, opy.ę, w dobrym, w dogodnym , w przyzwoitym czasie przychodzący, II. 24, 376. 2) sprawiedliwy, należny, powinny, słuszny, przyzwoity, acamę óAxtj, Nic. sprawiedliwa w aga, iustum pundus.

aiamw, P. waw, uważać co ako pomyślną wróżbę. W śr. for. czynić sobie z czego pomyślną wróżbę.

alatę, vj, (aiSto) t. c. xau-*'$■

aiirroę, ov, (jaoę) ^c- “^Vł" aoę, nierówny.

afaaw, P. aiĘa, rf«£a, u Att. ąaaw Inb ąTTto, (^niekiedy bez podpisanego iota) P. ą£w, V5^a, u Hom. o wszelkim prędkim, nagłym i pory- } wczym ruchu, napaśdź, uderzyć, porwać się, rzucić się na co, napędzić si^ lub przyskoczyć do czego, nastawać albo nacierać, zwłaszcza po nie-przyiacielsku, cyx^£6 oicAotę, i^aaydtvw, nriroę, woat; powstawać, wyskakiwać, występo-Od. 10, 99. rzucić się na dół, Od. 22, 187. tak i bier.

ytipwv, vjvta ■fiiyp.rpya.y, U-16, 404, wyleciały mu z rąk;

2) w zn. przech. yt\ptx, avpav aiaatiy, szybko unosić, pręd-poruszać, Pors. Eur.

Or. 1427.

•Toę, ov , (\Seiv,

niewidziany, nieznany, tem

dtug Gramui. przyzwoitość.

aiat/J-oę, ov, tud. aiaifty?, Hom. (aTaa) fatalis, od wyroków przeznaczony, od przeznaczenia dopuszczony, r.iepo-chybny, aeai[xov x>[J.<xp, aiar-fxóv tart, Hom. 2) przeznaczeniu odpowiadaiący, przyzwoity, umiarkowany, prawy, należyty, to xót^yjxov, aiatp<x

o któryln nikt niewie, z“¹' szczony, zgładzony, II. l'|> 258. 2) w zn. czynu, niewi- • dzący, niewiedzący, z pdk-2. Eur. Troad. 1313. 1321.

aiaTow, P. wato, uczynić j niewidzianym, zniszczyć, zgładzić, Od. 10, 259.

atcrrup, opoę, 6, r„ ((ffTwp) nieumieiętny, niewiadomy nie-biegły, Pluto.    ^

aiaTwrripioę, ov, (ataTOWy zagladzaiący.