4

Zatapianie materiału

Najczęściej stosowanym medium do zatapiania jest parafiua Jest to stosunkowo szybka i bezproblemowa metoda, pozwalająca otrzymać w wyniku krojenia cienkie skrawki histologiczne. Minusem tej metody jest działanie na skrawki stosunkowo wysokimi temperaturami rzędu 60°C.

Jako pierwszy etap stosuje się mieszaninę 1:1 parafiny z ksylenem. W takiej mieszaninie parafina rozpuszcza się w ksylenie i w łatwy sposób penetruje tkanki. Następnie przenosi się skrawki, w zależności od stosowanej metody, do parafiny o niższej temperaturze topnienia lub do normalnej (temperatura topnienia S8-S9*C). Ostatecznym etapem zatapiania w parafinę jest formowanie bloczka z preparatem. W tym celu stosuje się różnego typu pojemniki, najczęściej porcelanowe lub metalowe, w których zalewa się preparat parafiną Następnie taki świeżo przygotowany bloczek studzi się by parafina skrzepła Można ochładzać preparat stosując kąpiel wodną lub na płycie chłodzącej.

Oprócz parafiny jako medium do zatapiania preparatów stosuje się również różnego rodzaju żywice, np. życice met akrylu we lub akrylowe

Krojenie skrawków

Do uzyskania dobrego preparatu mikroskopowego o grubości 5-6pm stosuje się mikrotomy.

Zatopiony materiał wycina się z bloczka parafinowego i przykleja się do kostki. Tak przytwierdzony preparat tnie się na mikrotomie na żądanej grubości skrawki. Najczęściej uzyskane skrawki przykleja się na czyste, odtłuszczone szkiełko podstawowe, w odpowiedni sposób podpisane, które jest pokryte cienką warstwą białka z kilkoma kroplami wody. Zapełnione szkiełko umieszcza się na stoliku grzewczym, ustawionym na temperaturę 37*C w celu rozprostowania uzyskanych preparatów parafinowych. Tak wstępnie podsuszone preparaty układa się następnie w cieplarce (37°C) do ostatecznego wysuszenia. Tak przygotowane szkiełka należy kolekcjonować w specjalistycznych pudełkach na preparaty mikroskopowe

4