4 (1916)

I

I

zwykle jest większy i cięższy. Najważniejsza różnica dotyczy kształtu miednicy, ponieważ miednica kobiet przystosowana jest do pełnienia funkcji rozrodczych.

10.    Przedstaw schematycznie szkielet człowieka z zaznaczeniem najważniejszych kości

Błąd! Nieprawidłowy obiekt osadzony.

11.    Przedstaw budowę kości długiej

Kości długie zbudowane są z istoty kostnej zbitej (kość zbita) i istoty kostnej gąbczastej (kość gąbczasta). Kość zbita utworzona jest z cylindrycznych struktur zwanych jako układ osteonów, które w kościach długich leżą równolegle do ich długiej osi. Między nimi znajdują się kanały Haversa i Volkmana. W kościach długich istota kostna zbita tworzy trzony, wewnątrz których znajdują się jamy szpikowe. Kość gąbczasta zbudowana jest z beleczek kostnych, a przestrzenie między beleczkami wypełnia szpik kostny. W kościach długich istota kostna gąbczasta znajduje się w ich nasadach.

12.    Przedstaw krótką charakterystykę komórek kości

* Osteoblasty- małe komórki które syntetyzują i wydzielają organiczny składnik macierzy kostnej-osteoid. Jest on ważnym składnikiem istoty podstawowej tkanki kostnej. Procesy mineralizacji kości zachodzą w macierzy utworzonej z osteoidu. Osteoblusty charakteryzują się wysoką aktywnością metaboliczną i uważa się, że są one odpowiedzialne za tworzenie kości. Komórki te zawierają duże ilości siateczki śródplazmatycznej, mitochondriów i pęcherzyków wydzielniczych. Osteobłasty są bardzo aktywne w okresie wzrostu kości.

*Osteocyty- dojrzałe komórki kości. Wydzielają się z ostcoblastów. Kiedy osteoblasty zakończą wytwarzanie osteoidu większość z nich wchodzi w fazę spoczynku. Reszta pozostaje w zmineralizowanej macierzy kości, uwięziona w małych jamkach kostnych zwanych lakwiami. Osteoblasty otoczone przez macierz kostną nazywa się osteocytami. Odgrywają one bardzo ważną rolę w umacnianiu masy kostnej.

*Osteoklasty- są dużymi, wielojądrzastymi Komorkami, które charakteryzują się dużą ilością cytoplazmy. Uważa się, że wywodzą się one z linii komórkowej monocytów- makrofagów. jednak nadal nie wiadomo czy powstają w wyniku połączenia się wielu monocytów, czy też w efekcie powtarzających się podziałów jąder monocytów bez podziału cytoplazmy. Podczas resorpcji kości komórki te przyczepiają się do jej powierzchni, umieszczając się przede wszystkim w nowych jamkach wytwarzanych przez siebie kości.

13. Przedstaw budowę mięśnia szkieletowego

Mięsień szkieletowy charakteryzuje się wysoko wyspecjalizowaną budową. Taka budowa umożliwia wykonywanie skurczów w momencie działania bodźca pobudzającego i wykonanie rozkurczu wkrótce po jego ustąpieniu. Zdolność do kurczenia się umożliwia oddziaływanie na kości i wykonywanie ruchów. Pod względem strukturalnym mięśnie szkieletowe zbudowane są z pęczków włókien obdarzonych zdolnością do skracania się. Pęczki te utworzone są z mniejszych włókienek nazywanych włókienkami mięśniowymi, które zbudowane są z sarkomerów funkcjonalnych jednostek mięśni szkieletowych. Wszystkie te struktury obdarzone są właściwościami kurczliwymi, otoczone są przez błony (namięsną, omięsną i śródmięsną).

14.Omów budowę włókien i włókienek mięśniowych

Budowa włókna mięśniowego; włókna mięśniowe są komórkami mięśni szkieletowych, które przybierają wydłużony kształt i osiągają długość od 1 do 40mm. Każde włókno mięśniowe składa się z dużej liczby włókienek mięśniowych, które są otoczone błoną kom- sarkolemą. Cytoplazma włókien mięśniowych nazywana jest sarkoplazmą. Włókna mięśniowe posiadają wiele jąder, zawierają dużo mitochondriów oraz wyspecjalizowaną siateczkę endoplazmatyczną zwaną siateczką sarkoplazmatyczną. Włókienka mięśniowe (miofibryle), które przebiegają przez całą długość mięśnia utworzone są z cieńszych włókienek zwanych miofilamentami. Wyróżnia się 2 typy miofilamentów grube i cienkie

Budowa włókienek mięśniowych: Każde włókno mięśniowe składa się z ponad 1000 podjednostek zwanych miofibrylami, które leżą równolegle względem siebie. Miofibryle składają się z tysięcy powtarzających się podjednostek zbudowanych z cienkich i grubych miofilamentów, złożonych z kurczliwych białek aktyny i miozyny. Takie ułożenie włókien i cząstek mięśni odgrywa ważną rolę w mechanizmie skurczu. Kurczącą się jednostkę mięśni szkieletowych stanowi sarkomer. Taki układ umożliwia wyodrębnienie różnych krążków i błony granicznej, które zmieniają swój wygląd w czasie skurczu i rozkurczu.