PRZEWIDYWANA POWIESZCHNIA miejsca przechwycenia pliki po uderzeniu g*ovą z okolic środkowej C2%ści pola bramkowego
Rys. 11. Atakujący piłkarz (A1) wykonuje długie
w dzisiejszym futbolu. Wyróżnić możemy 5 podstawowych elementów w ataku zespołowym po stałych fragmentach gry: a) podania piłki na tyły defensywy przeciwnika, b) dośrodkowania (ze skrzydła), c) drybling, d) nacisk na obrońców, natychmiast po stracie piłki - w strefie afaku, e) strzał. Dość często w praktyce treningowej niesłusznie uważamy, że proste rozwiązania są niewystarczające i sami komplikujemy ich wykonanie, zamiast polepszać jego jakość. Wykonanie stałych fragmentów, jeżeli jest dobrze wyuczone i skoordynowane w czasie i przestrzeni, tworzy moment zaskoczenia, a to przynosi efekty bramkowe.
Przy wykonaniu wrzutu z autu, w strefie ataku, za najskuteczniejsze rozegranie tego stałego fragmentu uważa się długi wrzut piłki z autu w okolice „krótkiego” słupka. Taki wrzut powinien być wykonany szybko, na wysokość poprzeczki i dobrze skoordynowany z atakującymi współpartnerami.
Rys. 12. W strefie ataku, z wszystkich stałych fragmentów gry, najwięcej bramek zdobywa się po rzutach wolnych (bezpośrednich i pośrednich). Przy rzutach wolnych wykonywanych z bocznych stref boiska, istnieje możliwość nadania piłce rotacji do wewnątrz i podanie piłki do przestrzeni na tyły linii defensywnych przeciwnika. Zgodnie z wynikami analiz Ch. Hughesa, ten sposób wykonania rzutu wolnego jest bardzo skuteczny i średnio na 4 takie rzuty wolne zdobywa się 1 bramkę. Drugim często stosowanym sposobem rozegrania rzutu wolnego z okolic skrzydła jest sposób jak na rysunku poniżej.
podanie skośne do przodu, obrońca (02), cofając się, ma utrudnione zadanie uderzenia piłki na odpowiednią odległość. Taką ewentualność mogą przewidzieć atakujący piłkarze (A2 i A3) i przechwycić piłkę. Podstawową taktyką działań ofensywnych w strefie ataku jest skoordynowanie czynności i zadań poszczególnych piłkarzy. W przeciwnym wypadku nie będziemy mogli mówić o skutecznej grze ofensywnej zespołu.
9) Atakowanie po stałych fragmentach gryv Jak wykazały wyniki analiz meczów finałowych MŚ’94, skuteczność ataku po stałych fragmentach gry jest bardzo wysoka i wynosi około 40% (14), natomiast jeszcze wyższy wskaźnik skuteczności omawianego rodzaju ataku, około 50%, wykazały analizy 109 meczy wykonane przez Ch. Hughesa (4).
Ten duży procent strzelonych bramek bezdyskusyjnie podkreśla wielkie znaczenie i potrzebę doskonalenia ataku po stałych fragmentach gry
Rys. 13, Przestrzeń na zewnątrz muru zazwyczaj nie jest broniona i po imitacji uderzenia piłki przez (A2), zmienia on nagle kierunek biegu i wykonuje podanie krótkie prostopadłe do partnera (A1). Następnie (A2) silnie podaje piłkę poprzecznie za plecy obrońców. Ważne jest również, aby piłkarze atakujący (A7 i A8) zajęli pozycje, jak na rysunku.
11