51

51

U

YNNYCH

nnej lub stałej nazywamy eden gatunek mikroorgani-

ich należy do ważniejszych tikacji bakterii, co od właściwości poszcze-iża i warunków hodowli, i stałych.

—    względne beztlenowce, rosnące na . _ ej wysokości podłoża,

—    mikroaerofile, rosnące w pewnym ddaleniu od powierzchni pożywki,

—    beztlenowce, które rozwijają się w icinej części pożywki (ryc. 19).

Charakter wzrostu można modyfiko-ić przez zmianę napięcia powierzchnio-ego. I tak, wybitne tlenowce rosnące na r»: wierzchni płynów w postaci kożuszka ń błonki, wskutek obniżenia napięcia r«: wierzchnio wego przez dodatek detergentu, dają wzrost dyfuzyjny.

Wymienione typy wzrostu na podło-raeh płynnych można obserwować w róż-r eh kombinacjach, np. zmętnienie i osad, — etnienie i kożuszek.

Do celów diagnostycznych przyjmuje ; ach statycznych.

a

m

u4i

li-1

A

r³ <^0®]

I B I

Ryc. 19. Typy wzrostu na bulionie:

A — w postaci kożuszka,

B — w postaci osadu, C — dyfuzyjny, D — podpowierzchniowy

się określanie typu wzrostu w ho-

ych jest ich zmętnienie. Porosnąć w postaci kożuszka ni płynu. W zależności od łub zabarwiony, suchy, wil-) ściankach, śluzowaty, dnie naczynia. Wygląd osa-ełatkowaty, skręcony) może

:i podłoża, powodując rów-iko dyfuzyjny, charaktery-

■żach płynnych, których nie

óżnia się: erzchni pożywki,

\ ZROST DROBNOUSTROJÓW \PODŁOŻACH STAŁYCH

Drobnoustroje mogą rozwijać się na rr esach, skosach i w słupkach (ryc. 20).

Na podłożach stałych w hodowlach rurkowych drobnoustroje tworzą kolonie - ; 21). Kolonie są to widoczne gołym a-eem skupiska komórek. Kolonie rozwi-£ . się najczęściej z pojedynczych komó--a bakterii (ryc. 22).

W stałych warunkach środowiska :nie charakteryzują się stałymi cecha--L. zaliczanymi do cech diagnostycznych.

Ryc. 20. Hodowla na skosie