Dobór celów do listy powiązany jest z etapem analizy, która sugeruje jakie braki, niedostatki, obszary niewłaściwego funkcjonowania występują w mieście. Konstruktorzy strategii powinni zadbać o uniknięcie konfliktów pomiędzy celami, które mogłyby zagrozić realizacji całej strategii.
Opierając się na reprezentowanym lokalnie systemie wartości (przybliżonym poprzez sformułowanie celów głównych), w połączeniu z wnioskami z analizy czynników strategicznych miasta i związanych z nimi celów zamierzonych do osiągnięcia w przyszłości, rysują się możliwe warianty strategii rozwoju miasta, będące zbiorem możliwych ścieżek postępowania i rezultatów odpowiadających im działań. Wspólną ich cechą jest fakt, iż są wykonalne i w jakimś stopniu (mniejszym lub większym) realizują wszystkie istotne cele rozwojowe. Taka forma zapisu wyników analizy jest częścią metodologii planowania strategicznego i zmusza wszystkich zainteresowanych przyszłością miasta do świadomego i odpowiedzialnego wyboru kierunków rozwoju".
Następnym krokiem jest dokonanie wyboru pomiędzy wyznaczonymi wariantami, zwykle poprzez pewien kompromis uzyskiwany przez pogodzenie celów i interesów wszystkich ważnych lokalnych aktorów. Decyzja o przyjęciu określonej grupy działań należy do najistotniejszych posunięć lokalnych, determinujących elementy sterowalnej przyszłości miasta na wiele lat. Waga tego rodzaju postanowień mierzona jest zasięgiem znaczenia konkretnych decyzji, które wynikają z przyjętego kierunku rozwoju. Wyróżnić można trzy podstawowe strategie działania zmierzające do lokalnego rozwoju gospodarczego:
- poszukiwanie i przyciąganie przedsiębiorstw z zewnątrz,
- wspieranie inicjatyw lokalnych prowadzących do tworzenia nowych działalności,
- waloryzację ekonomiczną zasobów lokalnychl0°.
Skutkiem dokonanego wyboru są konkretne projekty jakie powstają, by przybliżyć założenia strategii. Jest to ostatni etap działań koncepcyjnych, w założeniach mający doprowadzić do stworzenia planów gotowych do przekazania konkretnym działom administracji lokalnej lub innym podmiotom w mieście. Dalej następuje wdrażanie tych projektów koordynowane przez osoby i instytucje odpowiedzialne za wykonanie przyjętych założeń strategicznych. Bezpośrednia kontrola polega na monitorowaniu realizacji działań i śledzeniu ich rezultatów tak, by nie odbiegały od przyjętych w strategii założeń.
WE. Wysocka [1995],
A. Jewtuchowicz [1995], za Guide de la va!orisation economique.
53
100