550 551 (2)

Dla D, = 100 otrzymamy, że indukcja na dolnej częstotliwości przy minimalnej wartości sygnału wyniesie 8500 :100 ** 85 Gs; z wykresu na rys. 11-7 otrzymamy, że stal E310... E330 przy B_m = 85 Gs ma fi — 1350. Stąd na podstawie wzorów (11.8) obliczymy A i D:

3,41 • 7 1350 • 137

1,29 • 10“*

Ł+1,41-0,87 8500 • 70

f 20

\    0,87(1-0,87)'

4,97 • 1<T⁵

Ponieważ wzmacniacz jest stacjonarny, to wybieramy rdzeń dla transformatora najtańszy. W dodatku 4.1 znajdziemy, że nadającym się zarówno ze względu na A, jak również i na D jest rdzeń E-19X38, mający: A = = 2,76 ■ 10—*; D = 5,4 ■ 10~⁵; <i_t = 6,35 cm^ł; 1, = 10-.6 cm; 1, = 14.8 cm; h — 33,5 mm; b = 12 mm.

Wymagana liczba zwojów uzwojenia pierwotnego dla takiego rdzenia wynosi zgodnie z wzorem (11.13) i (U.13a):

, f 7 • 10,6

„„ = 8,92-10’|/ 5^-829;

1,59-10’-290 (1810-137)

to.p = ---= 1130

^w 8500-70-8,35-1810

Przyjmując wartość większą, tzn. 1130 określamy liczbę zwojów uzwojenia twórnego to, = w_lpn_p = 1130 • 0,0796 = 90 zzwojów. Średnicę przewodu uzwojenia pierwotnego i wtórnego znajdujemy z równania (11.17):

d, = o.oi5 y	/ 1130-14,8 ' -= 1,166 mm 137
d, => 0,015 y	/ 90-14,8 nan ' -- 0,69 mm 0,63

Z dodatku dobieramy dla obu. uzwojeń najbliższy przewód standardowej średnicy 0.17 mm. i 0,69 mm w celu zmniejszenia ceny transformatora stosuje się przewód w emalii PEŁ, mający przy podanych średnicach bez izolacji maksymalne średnice z izolacją d,i, = 0,19 mm 1 d,/, = 0,74 mm Przy długości korpusu o 0,33 m <0,05 mm) mniejszej niż wysokość okna h) oraz grubości kołnierza 2 mm.

Przyjmując długość karkasu równą 33 mm (o 0,5 mm mniejszą niż wysokość okna h) grubość skrajnych kołnierzy po 2 mm oraz umieszczając w karkasie średni kołnierz długości 1.5 mm w celu zabezpieczenia symetrii uzwojenia pierwotnego, otrzymamy szerokość każdej z dwóch sekcji, wynoszącą 13,75 mm. Ponieważ na uzwojenia zastosowano przewód w izolacji emaliowej, w celu uniknięcia zwartych zwojów, nawija się uzwojenia warstwowo z przekładką na każdej warstwie.

W celu zmniejszenia indukcyjnośd rozproszonej między połowami uzwojenia pierwotnego, co ma walne znaczenie w klasie B, uzwojenia na karkasie rozmieszcza się zgodnie z układem przedstawionym na rys. U.15a. dzieląc każdą z połówek uzwojenia na pół oraz umieszczając te połowy w różnych sekcjach karkasu.

Liczbę zwojów w warstwie uzwojenia pierwotnego to,_n, liczbę zwojów w jednej ćwiartce p, oraz grubość ćwiartki a, przy przekładce między warstwami z papieru grubości 4.Ó4 mm obliczymy z zależności (11.25). (11.26) oraz (1128):

,    13,75    1130

to =-= 72,4 as 72 p, =- ■= 7,85 as 8

*    0,19    2-72

a, = 1.35(8 - 0,19 + 0,04(8—1)] = 2,43

przyjmując współczynnik do wzoru (11.28) równy 1,25 dla przewodu 0,17 mm. Liczba zwojów w warstwie uzwojenia pierwotnego, liczba warstw oraz jej grubość przy przekładce papierowej między warstwami (.12 mm oraz współczynniku 1,25 dla przewodu 0,69 mm wyniosą:

,    13,75    90

“^,= ‘o/74^-“¹⁸'^6CSl8    P*“^[?“²'^S5B3

a_t= 1,25(3-0,75+0,12(3-1)] = 3,07 mm

Przy przekładce izolacyjnej między sekcjami uzwojenia pierwotnego oraz między uzwojeniami pierwotnym i wtórnym 0,5 mm, zgodnie z tabl. 11.5 dla napięcia źródła zasilania 360 W oraz grubości korpusu karkasu-1 mm całkowita grubość cewki wyniesie:

a, = 2-2,43+3,07+2,05 + 1 - 9,93 mm

co wynosi 0,83b. Jak z tego wynika, wybrany rdzeń nadaje się dla transformatora. Indukcyjność rozproszenia transformatora obliczymy na podstawie wzoru (11.29), obliczając ją dla każdej z obu ćwiartek uzwojenia pierwotnego oraz dodając wynik

__ 0,7-14,8(3 - 0,05 + 0,243 +0,307)565*

^{Ł, = _}    10*-lSl,375+ 1,375)    ⁺

0,7-14,8(3 - 0,343 + 0243+0,307)565*

-I----= 27,5 • 10“* H

10* •l^s(l,375 +1,375)

ponieważ dla jednej z ćwiartek odległość między uzwojeniami równa się grubości izolacji międzyuzwojeniowej, tzn. 0,05 cm, a dla drugiej równa się grubości połowy półuzwojenia drugiego ramienia razem z podwojoną grubością izolacji międzyuzwojeniowej. co wyniesie 0,343 cm, wysokość uzwojeń h», i h„ w obu sekcjach równa się 1,375 cm. Ponieważ indukcyjność rozproszenia jest mniejsza niż wartość dopuszczalna, uzwojenia nie są układane kolejno.