55
Rozkazy skoku
Rozkazy skoków bezwarunkowego SP i warunkowego SPB umożliwiają ominięcie części programu sterowniczego. Zastosowanie rozkazów SP i SPB daje następujące korzyści:
1. Zmniejsza się czas trwania cyklu programowego.
2. Upraszcza się proces tworzenia programu sterowniczego na podstawie schematu blokowego.
W przypadku rozkazu skoku warunkowego SPB, skok jest wykonywany tylko wtedy, gdy jest spełniony warunek skoku. Warunek skoku określa funkcja logiczna występująca tuż przed rozkazem SPB. Warunek skoku jest spełniony wtedy, gdy funkcja ta ma wartość 1. W przypadku rozkazu skoku bezwarunkowego SP, skok jest wykonywany niezależnie od spełnienia jakichkolwiek warunków. Przedstawiony niżej schemat blokowy i lista rozkazów AWL wyjaśniają działanie rozkazów SPB i SP.
AWL | |||
Skok warunkowy |
0000 |
L |
E 0.04 |
0001 |
SPB |
LABO | |
0002 |
L |
E0.01 | |
0003 |
0 |
A 0.01 | |
0004 |
U |
E 0.00 | |
0005 |
— |
A 0.01- | |
0006 |
SP |
LAB1 | |
Skok |
0007 |
LABO: | |
bezwarunkowy |
0008 |
L |
E 0.01 |
0009 |
0 |
A 0.02 | |
LABO |
0010 |
U |
E 0.00 |
0011 |
= |
A 0.02 | |
0012 |
LAB1: | ||
0013 |
PE |
> Program 1
> Program 2
LAB1
Stosując rozkazy skoku, należy przestrzegać następujących zasad:
1. Adres skoku może składać się maksymalnie z 8 liter lub cyfr (w przykładzie LABO i LAB1).
2. W adresowanym wierszu programowym należy wpisać adres skoku i zakończyć go dwukropkiem.
Uwaga:
W omijanej części programu stan operandów się nie zmienia.
Zadanie: 1. Wpisać podany wyżej program do sterownika i sprawdzić jego działanie.
2. Do programu wprowadzić następujące poprawki:
W trakcie opracowywania programu 1 wyjście A 0.02 sterownika powinno być wyłączone.
Przed opracowywaniem programu 2 powinno nastąpić wyłączenie wyjścia A 0.01 sterownika.