Liczby zespolone
iednio w punktach mych w tych punk-ralnym dodawania, itralnym mnożenia
Postać algebraiczna i sprzężenie liczby zespolonej 13
1. (xi, 0), + (x2, 0) = (xi + x2,0); 2. (x1, 0) - (x2,0) = (x1 - x2, 0);
3. (Xi, 0) • (ar2,0) = Oi • x2, 0); 4. o') , gdzie x2 ^ 0.
02) t)} \*^2 /
dc stwierdzenia po-
C | |
'4 A | |
K |
Rys. 1.1.4. Zbiór R jest podzbiorem C.
Uwaga. Z własności tych wynika, że zbiór M — {(x, 0) : x E M} można utożsamiać ze zbiorem liczb rzeczywistych M. Będziemy pisali zatem x zamiast (x, 0) .
® Definicja 1.2.1 (jednostka urojona)
Liczbę zespoloną (0,1) nazywamy jednostką urojoną i oznaczamy ją przez i;
:i
]
O Ćwiczenie 1.2.2
Uzasadnić, że liczba i jest rozwiązaniem równania z2 + 1=0.
lespolonych.
ęebraicznych (dodawany wisty ch obowiązują rę są wzory skróconego ,zów ciągu arytmetycz-
liczb zespolonych) .jące własności:
H Fakt 1.2.3 (postać algebraiczna liczby zespolonej)
Każdą liczbę zespoloną można jednoznacznie zapisać w postaci:
z — x + iy, gdzie x, y ER.
Uwaga. Ten sposób przedstawiania liczb zespolonych nazywamy ich postacią algebraiczną. Nie każde przedstawienie liczby zespolonej w formie x + iy jest jej postacią algebraiczną. Niezbędne jest dodanie warunku x,y E R. Np. przedstawienie 1 + i{—2i) nie jest postacią algebraiczną liczby 3.
® Definicja 1.2.4 (część rzeczywista i urojona liczby zespolonej)
Niech x + iy będzie postacią algebraiczną liczby zespolonej z. Wówczas:
1. liczbę x nazywamy częścią rzeczywistą (z lac. realis) liczby zespolonej 2, co zapisujemy
x> def Re z = x:
2. podobnie liczbę y nazywamy częścią urojoną (z lac. imaginalis) liczby zespolonej 2, co zapisujemy
T def
Im z = y.
Liczbę zespoloną postaci iy, gdzie y E R \ {0}, nazywamy czysto urojoną.