Rozdział I
ZADANIA I WARUNKI PRACY UKŁADU WYLOTOWEGO
SILNIKA SPALINOWEGO
1. Podstawowe zadania układu wylotowego
W pierwszym okresie rozwoju i budowy silników spalinowych, układ wylotowy służył przede wszystkim do odprowadzania spalin poza pomieszczenie, w którym silnik był ustawiony. Tak więc pierwotną formą układu wylotowego była w zasadzie rura o długości określonej wymiarami hali silnikowej i miejscem ustawienia silnika. Wobec małej szybko-bieżności silników budowanych przed stu laty, problem hałasu wywoływanego przez wypływ gazów spalinowych, a tym bardziej problem długości rury wylotowej, mógł nie być rozpatrywany.
Nowoczesne układy wylotowe, w szczególności w przypadku silników szybkobieżnych, muszą sprostać równocześnie trzem zadaniom:
ł) odprowadzania spalin,
2) tłumienia hałasu powodowanego przy ich wypływie,
3) oddziaływania na wskaźniki robocze silnika.
W zależności od konstrukcji silnika i jego przeznaczenia zagadnienie odprowadzania spalin poza miejsce zabudowania silnika może w mniejszym lub większym stopniu wiązać się z oddziaływaniem układu wylotowego na sposób kształtowania się wskaźników roboczych silnika, a przede wszystkim na charakter kształtowania się krzywej momentu obrotowego w funkcji prędkości obrotowej. Utrudnia to dość wyraźnie zaprojektowanie układu odprowadzania spalin, ograniczając swobodę doboru rozwiązania konstrukcyjnego.
W przypadku silników pojazdów mechanicznych spaliny powinny być odprowadzane poza nadwozie pojazdu i wypływać z układu w takim miejscu, aby nie istniała tendencja przedostawania się ich do wnętrza pojazdu — przez nieszczelności nadwozia lub przez otwarte okna. Problem
5