Nawiązanie stosunku pracy’ oraz ustalenie warunków pracy’ i płacy, bez względu na podstawę prawną tego stosunku, wymaga zgodnego oświadczenia woli pracodawcy i pracownika.
§ 1. Umowa o pracę określa strony/ umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy’, w szczególności:
1) rodzaj pracy,
2) miejsce wykonywania pracy,
3) wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy, ze wskazaniem
składników wynagrodzenia,
4) wymiar czasu pracy,
5) termin rozpoczęcia pracy’.
§ 5. Przepisy §1-4 stosuje się odpowiednio do stosunków pracy’ nawiązanych na innej podstawie niż umowa o pracę.
Cechy szczególne mianowania, elementy charakterystyczne:
1. Zwiększona gwarancja trwałości zatrudnienia jest podstawową cechą mianowania - nie ma bardziej trwałej podstawy w polskim porządku prawa.
• rozwiązać umowę można tylko w ściśle określonych przez prawo przypadek, aby zwolnić pracownika trzeba podać przyczynę konkretnie wskazaną w ustawie - ma to zapobiec arbitralnym decyzjom pracodawcy.
2. Zwiększony zakres podporządkowania - mianowanie jest w dalszym ciągu stosunkiem zobowiązaniowym, ale większy jest jego zakres, jest to podporządkowanie graniczące z dyspozycyjnością:
• dokonywanie przez pracodawcę jednostronnych zmian stosunku pracy w trakcie jego trwania np przeniesienie służbowe, delegowanie, przeniesienie w stan spoczynku, zawieszenie w pełnieniu obowiązków, skierowanie
• zwiększony zakres obowiązków - ograniczenia swobody wstępowania do partii politycznych, składanie oświadczeń majątkowych, ograniczenie swobody co do wyboru miejsca zamieszkania, ograniczenia co do swobody podejmowania dodatkowego zatrudnienia, obowiązek odpowiedniego zachowania się.
3. Zwiększony zakres odpowiedzialności — podlega dodatkowo odpowiedzialności dyscyplinarnej. znacznie szerszy katalog kar(np. wydalenie ze służby), odpowiedzialność dyscyplinarna jest egzekwowana