5 (690)

Rozdział 9

są lu koszty produkcji. Media (zwłaszcza komercyjne) emitują dużo umk^g często pozbawionych wartości programów tylko dlatego, że są one a jednocześnie przyciągają uwagę odbiorców. Banalne historie, ale z liczbą scen przemocy, w których leje się krew. nie wymagają ani dc reżyserów i aktorów, ani świetnych operatorów; można je wyprodi taniej niż interesujący dramat czy serial przyrodniczy (Gerbner, Gross l< Huesman 2001). Psychologowie społeczni. Phillip Mann i lra Iscoe, opis przypadki wycofania uwagi mediów amerykańskich z relacjonowania ważnych zdarzeń politycznych, które były pobawione agresji (na pr wielkich manifestacji przebiegających pokojowo), natomiast przesadne ; teresowanie zdarzeniami mało istotnymi politycznie, ale przebiegają z udziałem przemocy, o wyraźnych walorach widowiskowych, je informacyjnych ani edukacyjnych. Duże zainteresowanie „pomara: rewolucją” na Ukrainie tylko pozornie zaprzecza „negatywnej asy mediów w prezentowaniu świata. Elementy dramatyczne były tam wyr a poczucie niepewności i zagrożenia wielokrotnie akcentowane.

9.2.2. Obraz świata użytkowników mediów: efekty kultywacji

Świat w' mediach jest bardziej wrogi, nasycony przemocą i pr/estęp W związku z tym obraz świata użytkowników mediów, którzy utoż świat medialny ze światem rzeczywistym, również powinien być ba ciemny i pesymistyczny niż obraz świata osób. które bądź rzadziej kc z mediów, bądź mają dystans do medialnego obrazu świata. Hip znana jest jako hipoteza ponurego świata (mean worki hypothesis). wykazują, że ludzie oglądający telewizję dłużej i częściej niż pr widzowie, rzeczywiście mają bardzo negatywny obraz ludzi i świata : nego: widzą świat jako zły i niebezpieczny, a ludzi jako samoh pazernych, niegodnych zaufania (Gerbner. Gross, Signorelli 1980: 1995). Taki punury obraz świata jest. zdaniem wielu autorów, obniżania się kapitału społecznego. Ukształtowana pod wpływem negatywma wizja świata budzi nieufność do ludzi, co z kolei zniecł aktywności społecznej tak potrzebnej w demokratycznym społe (Putnam 1995). Putnam analizował wyniki ogólnoamerykańskich opinii publicznej z różnych lat. Wykazał, że starsza generacja Amer urodzonych w latach 30. XX wieku i wychowywanych bez telewizji. \ z.yw'ała znacznie wyższą aktywność społeczną i większe zaufanie do| i instytucji publicznych niż pokolenie młodsze, a zwłaszcza tzw. moomers. czyli generacja urodzonych w latach 50.. którzy jako dzieci: dużo czasu przed telewizorem.

Najnowsze badania obrazu świata „nałogowych widzów” (havy us osób spędzających przed telewizorem więcej godzin niż przeciętna grupie w'iekow'ej) w'ykazują. że związek między pesymistycznym

310