topcnanta
Rys 74 Żuraw bomowy ciężki Welle'a; / - maszs z salingiem do podczepiania topeiumt, 2 - bom. J - trawersu bomu, 4 - talia renera, 5 - rener. 6 - talia topenant wodzenia i utrzymywania nachy lenia bomu. 7- wciągarka topenant. 8 - przeciągarka topenant.
9 - wciągarka renera
4 - talie topenant wodzenia i utrzymywania nachylenia bomu. 5 - przeciągarka topenant. 6 - wciągarka topenant>. 7 - wciągarka renera. 8 - pokładowe gniazdo bomu
Bomy ładunkowe żurawi bomowych na czas rejsu muszą być unieruchomione. Z reguły bomy lekkich żurawi opuszcza się do poziomu, równolegle do płaszczyzny symetrii statku i ich noki umieszcza się w gniazdach pokładowych. Od góry gniazdo zamykane jest obejmą zabezpieczającą przed wyskoczeniem noka bomu przy gwałtownych ruchach statku w czasie sztormu. Końce renerów (lub haki. gdy bomy wyposażone są w talie renerowe) mocowane są do zaczepów pokładowych. Odczepiane są profendry, a pozostałe liny: renery, topenanty, gaje (lub gajoprofendry) i szkuncrgajc są wybierane z lekkim naciągiem. Na krótkie odcinki przejścia morzem, między blisko położonymi portami, bomy żurawi ustawiane są za pomocą topenant pod kątami nachylenia rzędu 40-60°, równolegle do płaszczyzny symetrii statku, a ich renery mocowane są do zaczepów' po przeciwnych burtach niż gaje lub gajoprofendry. Liny: renerów, gai (gajoprofendrów), szkunergai są wybierane z lekkim naciągiem. Takie ustawienie bomów przyspiesza ich późniejsze przygotowanie do pracy przeładunkowej. Bomy ciężkich żurawi opuszczane są na czas przejścia morzem do poziomu, a ich noki mocowane w gniazdach.
109