6 2 (7)

ości pró- j

5 mccha-zania (vj)

I 60 inni,

100 mm; Mych wy przesuwu |

prostopa- |

irowadza-

czającym:

powinna j

być stoso-nic więcej p -r 4 mm.

•0 mm do-

kolejny badania	Nr próbki	(/) Naprężenie cr, kJM
f •	2	100
2	7 *	400
3 T	3	50
.14	6	300
>■ 5	4'	200
6	5	400 (lub 50)

8 mm nie ’    ^nr 1 oraz ^nr 8 traktuje się jako posiadali do masv    i*ł^ce naruszoną strukturę i wykorzystuje się tylko

ików powin-alających na

W przypadku grawitacyjnego przykładania Obciążenia normalnego (stosowanie obciążników) należy zapewnić poziomo prowadzenie skrzynki, przesuwanej przez układ napędowy aparatu.

7.2.2.3. Przygdtowanic próbek do badania. Do wycinania z. gruntu pfóbek należy posługiwać się odpowiednim szablonem, którego przykład (dta próbek 60X60 mm) stanowi rys. 25. Próbki powinny być tak wycinane by płaszczyzna ścinania była równoległa do powierzchni te rei)u w miejscu ich poprzedniego zalega-' nia w' podłożu. Gdy spełnienie tego warunku nie jest możliwe, a inna orientacją nie wynika z programu badań należy to odnotować na formularzu badania¹).

Równocześnie ha leży pobrać, zgodnie z 7.2.2.5. dwie próbki do oznaeżań wilgotności wg 5.1. jedną z części giuntu przylegającego du górnej •powierzchni próbki piA/uaczonej d«t ścinania, drugą zaś z części przylegającej do części dolnej.

Kolejność ścinania próbek nie powinna powiększać wpływu makroskopowo nierozróżnialnej niejednorodności gruntów, np. istnienia określonego gradientu wil-. gotności, porowatości, itd. W przypadku, np. monolitu przedstawionego na rys. 26 po- Ogólne próbki (od / = 2 do / = 7) nie mogą być lane przy wzrastających od 50 kPa do 400 kPa naprężeniach normalnych (a), lecz kolejność ta powirrrS przedstawiać się przykładowo następująco:

dla ochrony przed wysychaniem próbek poddawanych ścinaniu.    -    .

T

i

i

<aj

Ol

•sij

Av

W

7.2.2.4. Wykonanie badania. Próbkę przygotowaną wg 7.2.2.3 należy umieścić w skrzynce i rama* aparatu w sposób przedstawiony na rys. 23. Jeśli program badania przewiduje przeprowadzenie wstępnej konsolidacji. to dla jednego oznaczania <l>„ wszystkie próbki należy jednakowo obciążać, przeprowadzając obserwacje osiadań, aż do osiągnięcia umownej ich stabilizacji. W tjkresie konsolidacji próbki powinny, być zabezpieczone przed wysychaniem.

Następnie próbki obciążyć dodatkowo dt> wartości, zgodnie z programem badania wg 7.2.2.3, przy których podlegać mają ścinaniu. Wartości powyższych naprężeń spełniać powinny następujące warunki:

a)    najniższa wartość o powinna być większa o co najmniej 25 kPa ot! naprężenia, konsolidującego.

b)    przy najniższej wartości a przyrost wysokości próbki podczas ścinania nie powinien być większy niż 0,1 mm,

c)    przy najwyższej wartości a grunt nie powinien być wypierany w przestrzeń pomiędzy (rys. 23a):

—    ramkę (2) i skrzynkę aparatii (/),

—    ramkę f2) i górną płytkę obciążającą (5),

d)    zakres wartości o powinien być'możliwie duży (np. 50 y? 400 kPa),.

a różnice w przypadku poszczególnych, próbek możliwie jedna kbwe.    .    *

Rozpoczynając badanie należy wykręcić i wyjąć na zewnątrz śruby (7) (rys. 23), a następnie przyłożyć wyr magane obciążenie normalne. W 5 mitf po przyłożeniu obciążenia należy uruchomić mechanizm powodujący

i-i i= 2

i=3

i=4

i-5

i=6

i=7 ’ 1=8

i<JOD

( / ł, ktlihtil-> 11*1 1 ■.nitkę

k 23. Bada-•wy swej wy- . i dolnej płyt-ibodzi w ram-oporowa (5) •ormalnc. Luz ⁿ przekraczać

•rzynką w trak-sczędcm ścina-** •*» zewnątrz.

«mki w«to-ścinania

** *y*- 24. **> (tytek

Ml

A-A.