62 (223)

i

f:

i

i

I

(3.53)

1.

styczeń 2011

6k

AL /

V

przekroje klas4: A

ifAejrfy _ ±sl » AL /

EUROKODY - ZESZYTY EDUKACYJNE Bulldera PROJEKTOWANIE KONSTRUKCJI STALOWYCH 69

towania konstrukcji stalowych współczynniki wybo-czenia oraz współczynniki zwichrzenia są uzależnione od parametru imperfekcji or - wg PN-EN 1993-1-1 (« - wg PN-90/B-03200).

3.7.2. Nośność graniczna elementów rozciąganych

Warunek nośności elementu osiowo rozciąganego obliczeniową silą podłużną N_ed wg PN-EN 1993-1-1 ma postać:

Ąk

gdzie N_{l lid} - obliczeniowa nośność przekroju rozciąganego wg 3.6.4.

Przykłady obliczeń stalowych elementów rozciąganych wg PN-EN 1993-1-1 podano m.in. w [3.24]. [3-30],

3.7.3. Nośność graniczna elementów ściskanych

Warunek nośności ze względu na wyboczenie elementu o stałym przekroju, osiowo ściskanego obliczeniową silą podłużną N_Ed wg PN-EN 1993-1-1 ma postać:

(3.54)

™b,Rd

gdzie N_hRd - nośność na wyboczenie elementu ściskanego, która jest określona wzorami:

•    przekroje klasy 1,2 i 3:

fj = ^xAfy ,    (3.55)

ⁿb,Rd    ,,    ’    '    ’

1 Ml

•    przekroje klasy 4:

(^3a>

Ymi

w których:

X - współczynnik wyboczenia, odpowiadający miaro-j dajnej postaci wyboczenia,

l A, - odpowiednio przekrój brutto i efektywny (współpracujący), f_y - granica plastyczności stali,

Y_w - współczynnik częściowy dotyczący stanu granicznego z warunku utraty stateczności (y_M/ = 1,00).

W przypadku elementów o przekroju klasy 4, gdy wskutek przesunięcia środka ciężkości ich przekroju współpracującego o e_N (w' stosunku do środka ciężkości | przekroju brutto) pojawia się dodatkowy moment i AA/_gji ⁼ N_Ede_N, stosuje się interakcyjne warunki stateczności podane w PN-EN 1993-1 -1.

Współczynnik wyboczeniowy % elementów ściska-1 nych osiowo wyznacza się w zależności od smukłości | względnej A, parametru imperfekcji a oraz odpowied-1 niej krzywej wyboczenia opisanej funkcją:

*'FŻ7^l“^x3'-    ⁽¹⁵⁷⁾

|

1 1 I * gdzie:

4 = 0,5 [ 1 + oc (A - 0,2) + A² ].    (3.58)

Smukłość względną przy wyboczeniu giętnym A wyznacza się z zależności • przekroje klasy 1,2 i 3:

(3.59) (3.60)

w których:

N_cr - siła krytyczna odpowiadająca miarodajnej postaci wyboczenia sprężystego, wyznaczona na podstawne cech przekroju brutto,

L_cr - długość wyboczeniowy w rozpatrywanej płaszczyźnie wyboczenia,

i - promień bezwładności przekroju brutto względem odpowiedniej osi,

A_; - smukłość graniczna przy osiągnięciu przez silę krytyczną charakterystycznej wartości nośności przekroju, którą oblicza się ze wzoru:

A, =nlff-= 93, 9e,	(3.61)
^1 Jy
£= J~- (fywN/mm^2), h	(3.61)

W obliczaniu smukłości względnej A według PN-90/B-03200 przyjmuje się wartość obliczeniowy hl_crd = NJ1.33, według PN-EN 1993-1-1 zaś uwzględnia się wartość charakterystyczną N_cr.

W PN-EN 1993-1-1 przyjęto 5 krzywych wyboczenio-wych: a_fp a, b, c i d (rys. 3.32), którym przynależą odpowiednio parametry imperfekcji a = 0,13, 0,21,0,34, 0,49 i 0,76. Przyporządkowanie krzywych wyboczeniowych w PN-EN 1993-1-1 do grupy elementów opisanych tym samym parametrem imperfekcji a odbywa się podobnie jak w PN-90/B-03200, a więc w zależności od rodzaju, proporcji jego podstawowych wymiarów, płaszczyzny wyboczenia, technologii i gatunku zastosowanej stali. W tabl. 3.9. przedstawiono przyporządkowanie krzywych wyboczeniowych wg PN-EN 1993-1-1.

Rys. 3.32. Krzywe wyboczeniowe według PN-EN 1993-1-1