57

MAŁY DZIEDZINIEC Z OGRODEM

PROJEKT

Tradycja zakładania ogrodów na dziedzińcach otoczonych wysokimi ścianami i budynkami, które je ocieniają i izolują od świata zewnętrznego, sięga wielu wieków wstecz do czasów Maurów i Persów. Czworoboczne, wewnętrzne dziedzińce klasztorne z małymi, ozdobnymi ogródkami kwiatowymi nazywano wirydarzami. Obecnie określeniem „wirydarz" często określa się każdy mały dziedziniec o wybrukowanej nawierzchni z ogrodem.

Ten specyficzny wirydarzyk jest ogrodzony niskimi zabudowaniami, które nadają mu kształt czworokąta. Wejście zarówno z kuchni, jak i z salonu znajduje się w rogu. Ponieważ są to budynki jednopiętrowe, dziedziniec jest dobrze oświetlony i nasłoneczniony, a ogród jest zaprojektowany tak, aby zarazem pełnił funkcję praktyczną i dekoracyjną. Kamienne płyty dziedzińca zostały ułożone w karo, co harmonizuje z czworokątnym kształtem ogrodu. Rośliny posadzone w ogrodzie kontrastują z fakturą twardych płyt dziedzińca i odsłoniętych ścian, nadając im nieco miękkości. Wydzielenie dużej powierzchni do odpoczynku, obszerne dojście do drzwi i okien sprawia, że dla roślin pozostaje naprawdę niewiele miejsca. Są one jednak tak dobrane, aby wygląd ogrodu robił imponujące wrażenie.

Patio jest częściowo oddzielone od ścieżki do drzwi kuchennych lekko podwyższoną rabatą z krzewami i płożącymi się roślinami oraz podobnym w kształcie zbiornikiem wodnym z fontanną. Rabata i zbiornik połączone są pergolą. W rozstawionych na patio donicach można zasadzić ubarwiające ogród latem rośliny jednoroczne lub zioła używane w kuchni.

Ogród 10 m x 10 m

ROŚLINY

Ogród jest prawie całkowicie odgrodzony od świata zewnętrznego i mimo że czasami dociera tu podmuch wiatru, to panujący w nim mikroklimat jest odpowiedni dla wielu gatunków roślin, również delikatnych i nieodpornych na wiosenne przymrozki.

W środkowej części ogródka znajduje się niewiele roślin, aby nie zacieniały dziedzińca. Rośnie tu tylko jeden klon palmowy (Acer palmatum), który przyozdabia podwyższoną rabatę. Wokół ogrodu, wzdłuż murów posadzono krzewy i pnącza o szczególnych walorach dekoracyjnych, takie jak na przykład milin i Carpenteria, które znalazły miejsce przy bardziej nagrzanych słońcem ścia-