63 (232)

Bezpośredni poprzednik S-100 - Camcopter 5.1 Mk.2 podczas lądowania na pokładzie okrętu. Widoczny inny kadłub, wirnik z odciążeniem Millera i podwozie kołowe.

Próby na okrętach Deutsche Marinę na wodach Bałtyku okazały się dużym sukcesem austriackiego śmigłowca. Niniejsze zdjęcie jasno pokazuje jego zdolność do automatycznego lądowania na pokładzie wykonującego zwrot okrętu.

Camcopter ląduje na pokładzie francuskiej fregaty Montcalm. Jeśli próby w ramach kontraktu pomiędzy Thalesem i DCNS a Ministerstwem Obrony Francji okażą się pomyślne, S-100 może trafić na pokłady okrętów Marinę Nationale.

ROZPOZNUHIE

micznych, jak i sterowanych przez pilota) nad rzeką Potomac. W grudniu 1997 r. miały miejsce kolejne próby w Fort Benning, w ośrodku Mc Kenna MOUT (Military Operations in Urban Terrain - Operacje Wojskowe w Terenie Zurbanizowanym). Celem było sprawdzenie możliwości autonomicznego pionowego startu, przenoszenie i zrzut z dużą dokładnością „nieśmiercionośnych" środków bojowych w terenie zurbanizowanym. Środkami tymi były granaty dymne wypełnione gazem drażniącym, służące do tłumienia demonstracji, odpalane ze zmodyfikowanych wyrzutni flar i dipoli; granaty dymne do zadymiania; kolce do blokady ruchu drogowego i ulotki. Do identyfikacji celu (rejonu zrzutu) używano kamery FUR, z której obraz był wyświetlany na ekranie naziemnej stacji kontroli. Próby potwierdziły możliwość pilotowania maszyny przez żołnierza po zaledwie jednodniowym przeszkoleniu.

W 1998 r. dokonano modyfikacji śmigłowca

-    zastosowano mocniejszy silnik, wymieniono podwozie płozowe na kołowe oraz opracowano nową mobilną stację naziemnej kontroli lotu - w efekcie powstał Camcopter 5.1.

Na początku 2000 r. Schiebel poinformował

0    opracowaniu kolejnego wariantu - 5.1 Mk. 2. Główną zmianą był mocniejszy silnik o mocy 28,3 kW, zwiększający pułap zawisu bez wpływu ziemi do 3800 m, generator pokładowy o mocy 900 W i system łączności satelitarnej.

Przełomowe dla rozwoju maszyny były próby przeprowadzone u wybrzeży Florydy dla Straży Ochrony Wybrzeża USA w sierpniu 2000 r. Celem testów było zbadanie możliwości wykorzystania bezpilotowego śmigłowca w operacjach zwalczania przemytu narkotyków oraz zadaniach poszukiwawczo-ratowniczych. Śmigłowiec wykonał pięć pionowych startów i lądowań na patrolowcu USCG Valiant, demonstrując możliwość operowania bez żadnych dodatkowych systemów okrętowych (np. UCARS - UAV Common Automatic Recovery System

-    Wspólny Automatyczny System Lądowania BSL) z pokładu okrętu płynącego z prędkością do 21 w.

Camcopter 5.1 został zamówiony przez US Army (3 systemy do zadań rozminowania), firmę Thales (3 systemy używane do zadań demonstracyjnych z różnymi ładunkami), Marynarkę Wojenną Egiptu (2 systemy 5.1 Mk.2). Konstrukcję prezentowano też w 1998 r. w Niemczech (program AAMIS wykrywania min z powietrza) i Wielkiej Brytanii w latach 2000 i 2002, gdzie w próbach w zastosowaniach artyleryjskich (rozpoznanie i wskazywanie celów) na poligonie w Larkhill uczestniczyły agencja DERA

1    jednostki Royal Artillery. Brytyjczycy podkreślili znaczną niezawodność Camcoptera- dwa śmigłowce wylatały przez dwa dni ok. 6 godzin bez żadnej usterki i niesprawności. Wysoko oceniono również jakość obrazów generowanych przez kamerę, zwłaszcza że temperatura była niska (poniżej zera), a pogoda niesprzyjająca (zamglenie, krótki dzień). Podobnie jak w testach dla USCG, zauważono, że wystarczy jeden - dwa dni do opanowania pilotażu maszyny.

9 /9finq iTfCMimił C/ćUUO UlOJSUOUJft

I »