6 (1195)

6 (1195)



10

i

\


<

\


F>1 1 przyłożone do punktów A i 8, przesuwamy do punktu 0, w którym przecinaję się linie działania tych sił (rys. I.3b). Następnie znajdujemy wypadkowę rysujęc równoległobok na tych siłach. Przekętna tego równoległoóoku (odcinek OE) będzie właśnie szukanym wektorem siły wypadkowej (sum/ geometrycznej wektorów P^ i P^). Tak więc

W ■ Fi ♦ P2.

Wartość liczbowę siły wypadkowej W można również znaleźć w sposób analityczny rozwięzujęc trójkęt ODE lub OCE. Długość boku OE obliczamy z twierdzenia cosinusów

-

pi 4 + P2 2P1p2 cos oc .

Po podstawieniu.danych liczbowych otrzymujemy

W »    -y/2002 4 3002 4 2-200-300-cos 40° = 471 N.

Dla pełnego zdefiriiowania wektora siły wypadkowej należy jeszcze określić kierunek jego działania. Najprościej będzie obliczyć wartość kęta fi{rys. I.3b) z twierdzenia sinusów dla trójkęta ODE

sin/3 sin/ sin(l80° - a) sinor

“P^" " “W *-W-3    1

stęd

p

8iny3«~ sin<y*-|^j sin 40° = 0,27295; a wartość kęta fi = 15°50'.


»


\

;


t


1

»


i


1.1.2. Znaleźć wypadkowę czterech sił działajęcych w jednej płaszczyźnie, przyłożonych w punkcie 0, majęc dane wartości liczbowe tych sił oraz wartości kętów, jakie tworzę wektory tych sił z dodatnim kierunkiem osi x (rys. I.4a):


*


P1 *

30

N,

ai -

40°,•

P2 ■

20

N,

*2 -

vj

O

O

P3 *

15

N.

a3 “

240°;

P4 *

25

N,

*4 *

330°.


Rozwiązanie

Zadanie to można rozwiązać metodę graficzną lub też analitycznie.

Metoda graficzna opiera się na geometrycznym sumowaniu wektorów rysowanych w odpowiedniej, przyjętej skali (rys. I.4b). Zgodnie z zapisem wektorowym mamy

W . Pj ♦ P2 ♦ P3 4 P4.

Na rysunku wypadkowę W Jest wektor OD zamykający wielobok sił. Podczas analitycznego obliczania wartości siły wypadkowej oraz kierunku jej działania, zastosowanie metody podanej w poprzednim zadaniu (przez określenie najpierw wypadkowej dwóch sił, a następnie kolejne jej sumowanie z pozostałymi siłami) Jest żmudne i niewygodne. Dużo prostszym sposobem Jest oparcie się na twierdzeniu, że suma rzutów sił składowych na dowolną oś Jest równa rzutowi na tę oś


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
42745 Slajd13 OGNISKO I OGNISKOWA SOCZEWKI to w optyce określenie teoretycznego punktu, w którym prz
zadanie(5) 1.23. Napięcie U = 10 V przyłożono do obwodu (rys. 1.23) o parametrach: R
Zasada trzecia - skute działania układu sił przyłożonego do ciała nie zmienia się, jeśli do tego ukł
195 TIF wartość z rejestru EBP. Następnie znaleźć na stosie tę wartość i przejść do punktu, w którym
19805 strona (86) 2.8.10. Generatory Do celów leczniczych używa się lamp i promienników, które wytwa
195 TIF wartość z rejestru EBP. Następnie znaleźć na stosie tę wartość i przejść do punktu, w którym
wartość z rejestru EBP. Następnie znaleźć na stosie tę wartość i przejść do punktu, w którym łańcuch
Rzuty mongea123 65 Dowolny promień światła, wyprowadzony z punktu F i skierowany np. do punktu 1 krz
P1010061 ZASADA TRZECIA. Skutek działania dowolnego układu sił, przyłożonego do ciała nie zmieni się
P1010062 układu sił, przyłożonego do dała nie zmieni się, jeśli do tego układu dodamy łub odejmiemy
2011-10-07 Do komplikacji pooperacyjnych zalicza się: Po ustabilizowaniu
astro194 Ewolucja gwiazd mało masywnych Gwiazdy o M < 0.5 M_S ewoluują bardzo wolno podążając do
Dowóz osób do punktu szczepień przeciwko wirusowi SARS-CoV-2 W związku z rozpoczęciem realizacji
Image415 wejścia wyzwalającego. Do przeciwległego boku, również równolegle do osi symetrii, doprowad
IMG78 (6) Dana jest prosta/ oraz punkt A. Obrócić punkt A wokół prostej / do położenia, w którym zn

więcej podobnych podstron