68 OSTEOLOGIA
Ryc. 13. Grzebień łopatki (spina scapulaej i wyrostek barkowy (acromion). Wizualizacja
Grzebień łopatki (1) wyrasta prostopadle z jej brzegu przyśrodkowego na wysokości jednej piątej górnej powierzchni grzbietowej. Jego koniec przyśrodkowy ma kształt trójkątny. Struktura ta, przebiegająca ukośnie ku górze, dzieli powierzchnię tylną łopatki na dwie części: dół nadgrzebieniowy (3) (ryc. 23) i dół podgrzebieniowy (4) (ryc. 24). Tylny i boczny brzeg grzebienia rozszerza się w stronę boczną, tworząc wyrostek barkowy (2).
Uwaga: Na rycinie widoczny jest również kąt górny łopatki (5) (patrz też ryc. 31).
Ryc. 14. Grzebień łopatki (spina scapulae) i jego boczne przedłużenie: wyrostek barkowy (acromion)
Na rycinie obok przedstawiono uchwyt grzebienia łopatki dwoma palcami wskazującymi, co uwidocznia jej rozszerzony koniec zewnętrzny w postaci wyrostka barkowego. Jest on czworoboczny, spłaszczony w kierunku przeciwnym do kręgosłupa i prostopadły w stosunku do mego. Można wyróżnić w nim powierzchnię górną i dolną, brzeg wewnętrzny (przyśrodkowy) i zewnętrzny (boczny) (ryc. 25), wierzchołek (ryc. 18) oraz kąt barkowy (metacromion) (ryc. 15). Uwaga: Powierzchnia górna wyrostka barkowego wydaje się następstwem rozszerzenia brzegu tylnego grzebienia łopatki, natomiast powierzchnia dolna - następstwem rozszerzenia jego brzegu bocznego.
Ryc. 15. Kąt barkowy łopatki (angulus acromialis)
Jest to anatomiczny punkt orientacyjny, oznaczający zmianę kierunku brzegu tylno-dolnego wyrostka barkowego. Kąt barkowy stanowi miejsce przyczepu mięśnia naramiennego.