75 (119)

POŁĄCZENIA SZKŁA ZE STOPAMI NA PODSTAWIE ŻELAZA 75

POŁĄCZENIA SZKŁA ZE STOPAMI NA PODSTAWIE ŻELAZA 75

100 %Ni zo o %Fe żelaza

Zawartość procentowa niklu

Rys. 3-22. Zależność współczynnika rozszerzalności liniowej a oraz przewodności cieplnej X od procentowej zawartości żelaza i niklu w stopie Fe-Ni [1]

nie nadają się do połączeń ze szkłem twardym. Spośród wielu stopów żelazoniklowych szerokie zastosowanie znajduje stop „42” o zawartości 42% niklu. Na rys. 3-5 przedstawiono krzywą rozszerzalności względnej w zależności od temperatury dla stopu Fe-Ni42 i odpowiednio dobranego szkła nr 1075 (wg General Company). Złącze jest praktycznie biorąc pozbawione naprężeń dla temperatur poniżej 350°C.

Stop ten powstaje dzięki dodaniu do. żelaza następujących dodatków: 5% Ni, 0,5% Mn,

0,2% Si, maksimum 0,06% C.

Łączy się go ze szkłem Nr 1075 o składzie Si0₂ —    34%,

B₂0₃ — 28%, PbO — 29%,

AI2O3 — 7% oraz Na₂0 — 2%.

Stop ten znajduje szerokie zastosowanie w technologii

lamp elektronowych, a w szczególności w lampach odbiorczych, nadawczych, oscyloskopowych, rentgenowskich oraz prostowniczych wypełnionych pairami rtęci.

Połączenie ze szkłem twardym wykonuje się w postaci złącza elastycznego (grubość ostrza na krawędzi — wynosi ok. 0,1 mm). Przed wykonaniem złącza pierścień należy wyżarzyć w temperaturze nie przekraczającej 950°C w atmosferze wodoru, w celu otrzymania czystej powierzchnej

3.4.2. Stop żelaza z niklem i chromem (Fe-Ni-Cr)

Ujemną stroną stopu Fe-Ni 42 było tworzenie w złączach warstewki tlenku o strukturze płatkowej. Niedogodność tę usunięto przez dodanie 6% chromu. Stopy tego typu pochodzenia zagranicznego znane są między innymi pod następującymi nazwami. Sealmet 4, Sylvania 4, Driver-Harris 14 bądź Carpenter 426.

Dodatek chromu do stopu umożliwia utworzenie się na powierzchni stopu warstewki tlenku chromu (C^Og) dobrze przylegającego do powierzchni metalu, a równocześnie podwyższa nieco współczynnik rozszerzalności cieplnej. Stopy te, podobnie jak stopy Fe-Cr o dużej zawartości chromu (23 -r- 30%), należy przed wtopieniem do szkła poddać procesowi utleniania w temp. 1050 -4- 1250°C w atmosferze wodoru nasyconego parą wodną o temp. 40°C.