76 (106)

no nastąpić po wykonaniu przez wał korbowy obrotu o 120° od chwili otwarcia zaworu. Również i w tym przypadku przyjmuje się,-że otwarcie to następuje nieco później niż ma miejsce oderwanie się zaworu od gniazda.

Długość rury przelicza się przy użyciu poprzednich wzorów. Należy wstawić za a wielkość 120°, zaś jako prędkość dźwięku a = 510 m/sek — wartość podaną przez Campbella dla spalin

Rys. 39. Optymalne długości rury wylotowej dla różnych prędkości biegu silnika, mierzone od grzybka zaworu

o temperaturze około 800 °C na początku rury wylotowej i około 100 ... ... 150 °C przy końcu, zawierających ponadto znaczne ilości pary wodnej, która jest rzadsza od powietrza. Przeliczone już długości rury wylotowej dla podanych założeń można odczytać z rysunku 39. Odnoszą się one do silników jednocylin-drowych lub sportowych — wielo-cylindrowych z oddzielnymi rurami dla każdego cylindra.

W przypadku samochodów sportowych, których silniki wykazują prędkości obrotowe rzędu 6000 obr/min i więcej, długość rur wynosiłaby około 1 m, co jest raczej niekorzystne ze względu na możliwość przedostawania się spalin spod pojazdu do jego nadwozia. Dlatego stosuje się wówczas przeważnie układy wylotowe wieloramienne, z ujściem do jednej lub dwu rur wylotowych, odpowiednio dłuższych.

W przypadku motocykli przeznaczonych do celów sportowych, zastosowanie rur o odpowiedniej długości jest łatwiejsze, podobnie jak ostateczne doświadczalne dobranie tej długości, polegające na pomiarze czasu przyspieszania motocykla. Po ustaleniu optymalnej długości rury wylotowej zaleca się sprawdzenie, czy nie byłaby korzystna zmiana jej średnicy — początkowo przy niezmienionych wielkościach układu rozrządczego.

W ostatnich latach znany francuski badacz zagadnień silnikowych Max Yves Serruys zastosował praktycznie opracowaną przez siebie teorię rozkładu ciśnień w układzie wylotowym i udowodnił

76