4. Wykrywanie glukozy w moczu metodą Heinesa. Do kolbki stożkowej na 50 mi odmierzyć 5 ml odczynnika Heine0,a (6 ), doprowadzić do wrzenia nad palnikiem, wstawić do wrzącej łaźni wodnej i dodawać mocz odliczanymi kroplami, stale mieszając aż do pojawienia się osadu. Obserwować efekt reakcji po określonej liczbie kropli dodanego moczu.
5. Wykrywanie ciał ketonowych. Próba Legała.Do jednej probówki odmierzyć 1 mi moczu, do drugiej — 1 ml wody, dodać do obu po 5 kropli 10-proc. nitroprusydku sodowego (7), po 0,25 ml 30-proc. wodorotlenku sodowego {8) i po 1,25 ml kwasu octowego lodowatego (9 ). Całość wymieszać, obserwować powstające wiśniowe zabarwienie w próbie z moczem, porównując je z próbą kontrolną (z wodą).
1. Przedstawić prowadzącemu ćwiczenia uzyskane wyniki (zabarwienie roztworów, wypadanie osadów) poszczególnych reakcji jakościowych wraz z uzasadnieniem i komentarzem do nich — zamieścić je w sprawozdaniu.
2. Przy oznaczaniu kreatyniny na podstawie wartości 2bsorbancji odczytać z krzywej wzorcowej stężenie tego związku w próbie i uwzględniając rozcieńczenie obliczyć jego zawartość wr badanym moczu.
3. Podać przybliżoną zawartość glukozy w moczu badanym metodą Heinesa na podstawce liczby kropli dodanych do próby i barwy wypadającego z roztworu osadu.
1. Wymienić przyczyny występowania w' moczu kreatyniny, kwasu moczowego i mocznika.
2. W jakich stanach chorobowych w’ moczu pojawiają się glukoza, białko i ciała ketonowa; na czym polega mechanizm ich wydzielania do moczu?
3. Uzasadnić półilościowy charakter wykrywania glukozy w moczu, na czym polega
zastosowana tu metoda?
4. Przedstawić zasadę metody oznaczania poziomu kreatyniny w* moczu.
5. Na jakiej zasadzie jest oznaczany mocznik w moczu?
6. Co to są ciała ketonowa występujące w moczu, jakie jest ich pochodzenie i na czym polega ich oznaczanie?