73005 IMG03

17.2.4. OZNACZANIE ZAWARTOŚCI TLENU ROZPUSZCZONEGO METODĄ WINKLERA

Do kolby stożkowej o pojemności 300 cm³ zawierającej 300 cm³ badanej próby dodać pod powierzchnią cieczy 3 cm³ 40°/o roztworu siarczanu manganawego, a następnie 3 cm³ alkalicznego roztworu jodku potasowego i 0,5 cm³ 5°/o roztworu azydku sodu. Po ostrożnym zamknięciu butelki korkiem całość dokładnie wymieszać i pozostawić próbę w ciemnym miejscu do opadnięcia osadu wodorotlenków manganu. Następnie dodać pod powierzchnią cieczy 10 cm³ 5 M roztworu kwasu siarkowego, ostrożnie zamknąć butelkę i dokładnie wymieszać do zupełnego rozpuszczenia się osadu.

Z przygotowanej próbki odmierzyć 100 cm³ roztworu do kolby stożkowej o pojemności 250 cm³ i natychmiast miareczkować 0,25 M roztworem tiosiarczanu sodu, aż do uzyskania barwy słomkowej. Następnie dodać 1 cm³ 0.5°/_o roztworu skrobi i szybko miareczkować do całkowitego odbarwienia.

Zawartość tlenu rozpuszczonego (*), wyrażonego w mg/1000 cm³ wody, obliczyć według wzoru:

gdzie Poznaczą objętość 0,025 M tiosiarczanu sodowego zużytą do zmiarecz-kowania wydzielonego jodu w 100 cm³ próbki [cm³], V — objętość miareczkowanego roztworu [cm³], 0,2 — ilość tlenu odpowiadającą 1 cm³ ściśle 0,025 M roztworu tiosiarczanu sodu [mg].

1715. OZNACZANIE ZDOLNOŚCI UTLENIAJĄCEJ WODY W ŚRODOWISKU KWAŚNYM

Do kolby stożkowej o pojemności 300 cm³ odmierzyć 100 cm³ badanej próby, dodać 5 cm 5 M roztworu kwasu siarkowego, ostrożnie wymieszać, a następnie zanurzyć kolbę we wrzącej łaźni wodnej. Do wrzącego płynu w kolbie dodać 15 cm³ 0,02 M roztworu nadmanganianu potasowego i ogrzewać przez 10 min. Po tym czasie kolbę wyjąć, dodać 15 cm³ 0,02 M roztworu kwasu szczawiowego i na gorąco miareczkować 0,02 M roztworem nadmanganianu potasu do słabo różowego zabarwienia.

Jeżeli objętość roztworu nadmanganianu potasu zużytego do zmiareczko-wania próby wyniesie ponad 5 cm³, badanie powtórzyć, biorąc do oznaczenia mniejszą objętość badanej próby.

Utlenialność (x), wyrażoną w mg O2/IOOO cm³ wody, obliczyć według wzoru:

x —

0,1 V

K

•1000,

gdzie V oznacza objętość KMnO* zużytą do miareczkowania badanej próby [cm³], V, — objętość badanej próby wziętą do oznaczenia [cm³], 0,1 — ilość tlenu odpowiadającą 1 cm³ 0,02 M roztworu KMn0₄ [mg].

173. PIŚMIENNICTWO

[1]    Budsławski J, Metody badania żywności, WPLiS, Warszawa 1967.

[2]    Charłampowicz T., Analizy przetworów z owoców, warzyw i grzybów, WPLiS, Warszawa 1966.

[3]    Just J., W. Hermanowicz, Fizyczne i chemiczne badanie wody do picia i potrzeb gospodarczych, PZWL, Warszawa 1965.