asa4

2.    Przygotowanie roztworów wzorcowych

Do kolb miarowych o pojemności 50 mL odmierzyć kolejno 0,5; 1; 2; 3,75; 6,25; 12,5 i 20 mL roztworu podstawowego miedzi o stężeniu 200 mg/L (zawartość kolb należy uzupełnić do kreski wodą redestylowaną). W ten sposób otrzymuje się roztwory wzorcowe miedzi o stężeniu odpowiednio 2,4, 8,15,25, 50, 80 mg/L

3.    Wykonanie pomiarów

❖    Przed przystąpieniem do pomiarów należy ustawić odpowiednie parametry aparaturowe spektrometru charakterystyczne dla miedzi tj.:

■    długości fali X = 324,8 nm, odpowiadająca najczulszej linii atomowej miedzi;

• szerokość szczeliny spektralnej d = 0,7 nm

■    prąd lampy 1 = 15 mA

■    stosunek powietrza do acetylenu 17,0 :2,0 L/min

❖    Zarejestrować absorbancje przygotowanych roztworów wzorcowych i próby badanej, przepłukując kapilarę wodą redestylowaną po każdym pomiarze;

❖    Wykonać 3 powtórzenia dla każdego pomiaru

❖    Uzyskane wyniki przedstawić w tabeli:

Kolba	CCu [mg/L]	A
Interferenty
la	4
lb	0
2a	4
2b	0
3a	4
3b	0
Wykres wzorcowy
1	2
2	4
3	8
4	15
5	25
6	50
7	80

4. Opracowanie wyników

❖    sporządzić wykres przedstawiający zależność f(Ccu)⁼A w pełnym zakresie stężeń; określić zakres prostoliniowy;

❖    na oddzielnym rysunku przedstawić zależność f^Ccu)⁼A w zakresie prostoliniowym, podać równania regresji w postaci y = ax + b oraz współczynnik korelacji R²;

❖    na podstawie równania wykresu wzorcowego obliczyć stężenie miedzi w próbce badanej;

❖    obliczyć błąd bezwzględny i względny oznaczenia ze wzorów:

Am = \m — m_t

^A"W

= *2x100%

gdzie:

Am - błąd bezwzględny; bezwzględna wartość różnicy między wartością rzeczywistą m a wartością otrzymanego wyniku m,

błąd względny; stosunek wielkości błędu bezwzględnego do wartości rzeczywistej