158
Ponieważ 1 » -j, to nożne przyjęć, że
Z treści zadanie wynika, że
FCu “ FA1 ‘ Fr-
Po przekształceniach otrzyauje się następujący wzór określający wartość aiły S:
Naprężenia rozciągające w śrubie
2 ■ 20,05? / 1 , ,-iZj
,1 . 10Ś 302 - 24Z\ 1,1 • 105 0,7 • 105/
• 108,2 MPa.
Naprężenia ściskające w rurkach
saicu -ł--f, (4 -
ol ».-1-y. -1-r|
l 2,1 • 105 • 20.05* 1,1 • 103 0,7 • 10 J
II.1.28. Rurociąg Jest podwieszony do estskady przy pomocy 2n + 1 prętów przegubowych o długości 1 a 0,5 m i przekroju F ■ s 50 mm2 rozstawionych co 1Q ■ 1,5 m (rys. II.28a). Przy montażu okazało się, że dokładnie n ♦ 1 prętów Jest krótszych o S = 0,5 mm afi pozostałych i zdecydowano się zastosować Je na przemian z właściwie wykonanymi. Oakle naprężenia występię w prętach. Jeśli ruro-clęg traktować Jako sztywny, a n dęży do nieskończoności? Ciężer Jednego metra bieżęcego ruroclęgu wrez z wypełniającym go czynnikiem q • 2000 N/m, moduł Younga dla materiału prętów: E • 2,1*
• 105 MPe. Symbol n oznacza dowolną liczbę naturalną.
Rozwiązanie
Załóżmy, że po zmontowaniu, pręty właściwie wykonane będą ściskane siłami Sg 1 ulegną skróceniu o Alg, a pręty krótsze będą rozciągane siłami Sj i ulegną wydłużeniu o Alj (rys. Il.28b 1 e). Warunek równowagi rurociągu (rys. II.28b)
EPy ■ Sj(n ♦ 1) -Sgn - ę l#-2n . O,