*7. OCHRONA PRZED PORAŻENIEM PRĄDEM 810
Separację obwodu odbiornika stosuje się dla urządzeń prądu przemiennego
0 napięciu obwodu zasilającego do 500 V oraz dla urządzeń prądu stałego do 750 V. Polega ona na zasilaniu obwodu odbiornika (z obwodu zasilającego) przez transformator separacyjny lub przetwornicę separacyjną, W obwodzie odseparowanym może znajdować się tylko jeden odbiornik o napięciu znamionowym do 380 V i prądzie znamionowym do 16 A. W obwodzie tym nie wolno stosować zerowania i uziemienia ani też łączyć go z jakimkolwiek innym obwodem elektrycznym,
Izolowanie stanowiska można stosować dla urządzeń prądu przemiennego
1 stałego zainstalowanych na stałe w pomieszczeniach suchych. Polega, ono na odizolowaniu stanowiska od ziemi i wzajemnym połączeniu metalicznym przedmiotów przewodzących nie należących do obwodu elektrycznego i nie połączonych metalicznie z przedmiotami poza stanowiskiem, a dostępnych tylko z tego stanowiska, w celu wyrównania potencjału. W innym przypadku przedmioty te należy zabezpieczać osłonami izolacyjnymi.
Rezystancja izolowanego stanowiska R,,, w fi, nie powinna być mniejsza niż obliczona wg wzoru
-104 (47.11)
w którym 17, — napięcie znamionowe względem ziemi, V.
Przy takiej rezystancji lub większej, prąd rażeniowy nie przekroczy 0,5 mA, czyli granicy prądów nieodczuwalnych.
Rozdzielnia nn, w której zastosowano jako dodatkową ochronę przed porażeniem izolowanie stanowiska, nie powinna mieć żadnej części zerowanej lub uziemionej.
Przewód zerowy doprowadzony do rozdzielnicy musi być izolowany od konstrukcji, a w elementach przewodzących (nie należących do obwodu elektrycznego) wychodzących poza teren rozdzielni muszą być wstawki izolacyjne. Izolowanie rozdzielni jako ochrony przed porażeniem jest stosowane wyjątkowo, tylko tam, gdzie nie można zastosować zerowania lub uziemienia ochronnego.
Przedmioty podlegające dodatkowej ochronie przed porażeniem łączy się z przewodem uziemiającym łub zerującym za pomocą przewodów ochronnych. Przewód ochronny Sianowi więc element dodatkowej ochrony przed porażeniem i nie może być obciążony prądami roboczymi. Dlatego też przewód zerowy w zasilaniu odbiornika jednofazowego nie jest przewodem ochronnym, mimo że może być wykorzystany do zerowania.
Przewód ochronny powinien mieć odpowiednią wytrzymałość zwarciową i mechaniczną.
Jeżeli konduktywność przewodów roboczych jest większa niż przewodu miedzianego o przekroju 6 mm1, to przekrój przewodu ochronnego można zmniejszyć, nie więcej jednak niż o połowę. Nie wymaga się, aby konduktywność gołego przewodu ochronnego była większa niż konduktywność przewodu miedzianego o przekroju 25 mm1.
Przewody ochronne mogą być wykonane z innego materiału niż przewody robocze. Przekrój przewodów ochronnych powinien być wówczas ustalany przy założeniu, że stosunek konduktywności miedzi do aluminium i stali ma się jak 8:6:1.
Najmniejsze wymiary poprzeczne przewodów ochronnych ze względu na wytrzymałość mechaniczną zestawiono w tabl. 47.11.
Tablica 47.11. Najmniejsze dopuszczalne wymiary poprzeczne przewodów ochronnych w urządzeniach o napięciu do 1 kV, wg [47.9, Z.6]
| Najmniejszy dopuszczalny prze* ] Rodzaj przewodu ! krój, w mm2 \
Cli |
Al |
Fe | ||
Gole szyny, pręty, druty lub linki |
grubość lub średnica |
2 mm |
4 mm |
3 mm |
przekrój |
4 |
16 |
10 | |
Przewód izolowany, jednożyłowy, w rurkach lub pod osłonę, ułożony razem, z przewodami roboczymi |
1 |
2.5 |
__ * | |
Żyła przewodu wielożyłowego, ułożonego na tynku, w tynku, w rurce lub pod osłoną |
1 |
1.5 |
_ * | |
Przewód świecznikowy ukryty w oprawie oświetleniowej jedno* (ub wielożyłowy |
0.5 |
_ * |
_ * | |
Przewody i tyły wymienione wyżej* lecz ułożone lub zawieszone w inny sposób |
najmniejsze dopuszczalne przekroje przewodów roboczych identycznie ułożonych Jub zawieszonych | |||
Żyła wielożyłowego przewodu ruchomego |
0,5 |
25 |
_ * | |
Przewody narażone nu uszkodzenia |
mechaniczne |
odpowiednie do narażenia wymiary poprzeczne przewodów ochronnych Jub osłony | ||
* Nie v olno stosować |
Jako przewód ochronny zastępczy mogą być wykorzystywane metalowe konstrukcje pod warunkiem, że ich obciążalność prądowa jest nie mniejsza niż wymagana od przewodu ochronnego, a styczność poszczególnych elementów konstrukcji jest trwała i dobra (tworzą obwód dobrze przewodzący).
Stosowanie dodatkowych lub dodatkowych obostrzonych środków ochrony przed porażeniem zależy od oceny niebezpieczeństwa porażenia (p.47.3).
Ochroną dodatkową powinny być objęte:
— dostępne metalowe, nie przeznaczone do pracy pod napięciem, części urządzeń;
— dostępne metalowe konstrukcje wsporcze i osłony znajdujące się w pobliżu urządzeń elektrycznych.
Przy wyborze dodatkowych środków ochrony, należy:
— dążyć do zastosowania w całym zakładzie, jednego środka ochrony w sieci tego samego napięcia;
— wystrzegać się stosowania środków ochrony kolidujących ze sobą (np. w sieci tego samego napięcia uziemienia ochronnego i zerowania);
— uwzględniać skuteczność ochrony, wygodę obsługi, proces technologiczny, konstrukcję urządzeń oraz koszty inwestycyjne i eksploatacyjne.
Jako ochronę dodatkową stosuje się najczęściej:
— zerowanie — w urządzeniach przyłączonych do sieci czteroprzewodowej