820
12. Najmniejszy dopuszczalny, ze względu na wytrzymałość zwarciową, przekrój przewodów uziemiających przy ftti = Itxi » 13.6 kA (wg p, 12,9 dla /,= /,= 13,1 kA) zgodnie ze wzorem (47.13)
O =
= 152 mm1
13. Najmniejsze dopuszczalne zc względu na trwałość wymiary poprzeczne stalowych przewodów uziemiających w części nadziemnej powinny być zgodne z podanymi w tabl. 47.16. Biorąc pod uwagę ich przekrój obliczony wg wzoru (47.13), na przewody uziemiające przyjęto taśmę stalową ocynkowaną 40x5 = = 200 mm*.
Stacji znajduje się na terenie zakładu przemysłowego, nie izolowano wjęc uziomu stacji, lecz przewidziano połączenie tego uziomu ze wszystkimi uziomami sztucznymi i naturalnymi znajdującymi się na terenie zakładu. Rezystancja wypadkowa uziemienia uziomów będzie mniejsza od obliczonej, a warunki łagodniejsze.
Przykład 47.3.
Zaprojektować uziemienie wnętrzowej rozdzielni 6kV.
Dane:
— sieć 6 kV jest kompensowana, lecz do projektowanego uziomu nie będą przyłączone urządzenia kompensujące;
— c.iłkowity pojemnościowy prąd zwarcia z ziemią Tc = 140 A;
— z terenu rozdzielni wychodzą;
a) 2 metalowe rurociągi wody o średnicy 50 mm i długości 300 na oraz 400 my
b) 8 kabli opancerzonych czterema trasami ziemnymi o długości: 2 trasy po 200 m i 2 trasy po 300 m;
— reizystywaość obliczeniowa gruntu (jak w przykładzie 47.2) q9 m 247 ńam.
Rozwiązanie
1. Rezystancję uziemienia metalowych rur wodociągowych przy rezystywności gruntu l0Q£ł-m odczytuje się z rys. 47.3.1 tak, dla rury o długości 300 m — R = 0,7 £)> a dla rury o długości 400 m r' = = 0,55 H. Zatem przy rezystywności gruntu 24?fi*m
Rri = 2,47-0,7 - 1,73 ft oraz IiR2 = 2,47-0,55 = 1,36 £2
2, Rezystancję uziemienia metalowych powłok i pancerzy kabli przy rezystywnośei gruntu 100 £2*m odczytuje się z rysunku 47.2. 1 tak dla I kabla o długości 200 m — R* = 4T5£ł, a dla I kabla o długości 300 m, = 3,5 Q. Zatem przy rezystywnośei gruntu 247 D-m
Rmi = 2,47*4,5 = 11,1 O oraz = 2t47*3f5 « 8,6 £1
Przyjmując do obliczeń jeden kabel z każdej trasy oblicza się rezystancję wypadkową uziemienia metalowych powłok i pancerzy kabli. Wobec tego
3. Rezystancja wypadkowa uziemienia uziomów naturalnych przy pominięciu uziomu o najmniejszej rezystancji wynosi
1.73*2,42
4. Prąd uziomu wy oblicza się wg wzoru podanego w tabl. 47,18. Zatem /1Jf = 0,2/tf = 0,2-140 = 28 A
5. Rezystancja uziemienia
Dopuszczalną rezystancję uziemienia można obliczyć stosując warunki, których spełnienie nie wymaga sprawdzania napięć raieniowych (tabJ. 47.12).
7f, a 1,0 £2 < 4,46 fł
6. Powierzchnię U2ioraów naturalnych tworzą:
— powierzchnia metalowych pancerzy kabli o średnicy 0,04 m
jr =■ 2ji* 0,04-200+ 2ff- 0,04 -300 = 125 m2
47.7. DODATKOWE ŚRODKI OCHRONY W URZĄDZENIACH O NAPIĘCIU > 1 kV 821
— powierzchnia rury wodociągowej o średnicy 0,05 m. i długości 300 m.
Sr = n-O.OS-300 * 47 m2
Wobec tego sumaryczna powierzchnia uziomów naturalnych s = 125 + 47 = 172 m1
Dla gruntu o rezystywności 247 D*m dopuszczalna gęstość prądu J £ 1,3 A/m2 (tabl. 47,15), a więc
s > +- = - 21.5 m1 < 172 m*
J 1.3
7, Najmniejszy dopuszczalny przekrój przewodów uziemiających
Na przewody uziemiające przyjęto taśmę stalową ocynkowaną 20 X 3 mm2 w przestrzeniach zamkniętych i 25x4 mm1 w przestrzeni otwartej (tabl. 47.16).
Dla prądu uz i omowego 28 A najmniejszy dopuszczalny przekrój przewodu uziemiającego wynosi 7 mm3 (tabl* 47.17) i jest mniejszy od 20 >' 3 = &0 mm2.
Tak wynika z obliczeń nie ma konieczności stosowania uziomów sztucznych. Należy tylko wykonać pewne połączenie uziomów naturalnych między sobą i z chronionymi urządzeniami.
47.1. Gosztyla W., Traczewski A.: Wytyczne projektowania uziemień i ochrony przeciwporażeniowej stacji elektroenergetycznych. X-37655. Kraków, Energoprojekt 1970.
47.2. Jablońskj W., Szatkowska. B.; Badania zagrożenia porażeniowego na terenie dużego zakładu przemysłowego zasilanego liniami 110 kV. Energetyka, 1976. Nr 4.
47.3. Markiewicz H.: Ochrona przeciwporażeniowa w urządzeniach elektroenergetycznych. W. Poradnik projektowania elektryki przemysłowej. Warszawa, Elektroprojekt 1978.
47.4. Markiewicz H., WOtKOWiŃSKi K.: Urządzenia elektroenergetyczne* Wyd. 4. Warszawa, WNT 1985.
47.5. Matula E., Svch M. s Zapobieganie porażeniom elektrycznym w przemyśle. Wyd. 8. Warszawa, WNT 1980.
47.6. Nartowski Z,: Stacje elektroenergetyczne 110+750kV. Warszawa, WNT 1984,
47.7. Ochrona przeciwporażeniowa w instalacjach i urządzeniach elektrycznych na napijcie do l kV. Warszawa , SEP-COSiW 1976.
47*8, Projektowanie stacji elektroenergetycznych wysokiego napięcia. Praca zbiorowa. Warszawa, WNT 1969.
47.9. Przepisy budowy urządzeń elektrycznych. Zeszyt 6, 7. Warszawa, Wenta 1980.
47.10. STruC2Vński G-, Świcrż£WSKt M.; Bezpieczna eksploatacja urządzeń elektroenergetycznych. Warszawa, WNT 1976.
47.11. Wołkowiński K.: Uziemienia urządzeń elektroenergetycznych, Warszawa, WNT 1972.