826

48, ODDZIAŁYWANIE UNII I STACJI NA ŚRODOWISKO 826

3    *    °

D    „    O    ^    U

■“i    Ou    c

3    =    *    3    1

/A .

Tablica 48,2, Możliwość występowania szkodliwych oddziaływań* obiektów elektroenergetycznych na linie telekomunikacyjne i sygnalizacyjne, wg [43.9]

? *2

o g

łJ .g

u? ^

a 2 •"

U /    — o

c~ ^L

J o !■

o e

- E

u s

o ^

£

^ % ał K

3 -S

■a ja

£ N

o o

N "O

■5 ^a

tt — u fj

i? 5

c C c 3		c a cT 3	o = s
1			1
	W
| N*			i
tu	tu
	c		c
G		5	G
	c		e «
2		s	s
N		1	[
tu	tu
V		.	u
d		—	e
«
	0>		* c
o	c	-S -fi	c o
►t
e	s	N ^ J: ^N	u * JS ^N
*			" - i

O

a

2

.3    6

£ ^

p Si O

<i ł

	o ca	<"3 2	>» "** ^3__.
te	^= '5 ^ rr	Ił Łl E	O V * £	u
N ■o	1 ^ J -S hJ ’■$ 3 5	•O -O 93 c* rj O * X £	u o £ 1	rt *
cS	~ ri	- ^m

Oznaczenia oddziaływań: E - elektryczne, M — magnetyczne, G - galwaniczne, z - zakłócające, ?_t - zakłócające tylko dla U_n > 110 kV, n — niebezpieczne, ii] — niebezpieczne, gdy Tinie telekomunikacyjne są wprowadzone na teren stacji elektroenergetycznej lub uziemienie ochronne urządzeń telekomunikacyjnych znajduje się w strefie podwyższonego potencjału ziemi w pobliżu uziemień urządzeń elektroenergetycznych.

Szkodliwe oddziaływanie linii i stacji elektroenergetycznych na urządzenia telekomunikacyjne i kable sterownicze powinno być brane pod uwagę w przypadkach określonych w tabl. 48.2. Zgodnie z wytycznymi [48.9] oddziaływanie kabli SN jest praktycznie pomijalne 1 nie wymaga uwzględnienia ich wpływu w obliczeniach.

48.4.2. Zasięg szkodliwego oddziaływania

Biorąc pod uwagę intensywność oddziaływania mającą praktyczne znaczenie dla oceny stopnia zagrożenia urządzeń telekomunikacyjnych, za maksymalny zasięg poszczególnych oddziaływań przyjmuje się:

a)    w przypadku oddziaływania zakłócającego

—    linii elektroenergetycznej w czasie normalnej pracy

(48.1)

—    linii elektroenergetycznej o izolowanym punkcie zerowym w czasie zwarcia doziemnego

a < 2 *JTh5    (48.2)

przy czym: a — zasięg oddziaływania, m; U„ — napięcie znamionowe, V; ó — średni odstęp, w m, między przewodami fazowymi linii elektroenergetycznej, obliczany jako średnia geometryczna odstępów Ón, Sn, S₁₃ między poszczególnymi fazami, czyli, wg wzoru

^ ⁼    12    (48.3)

b)    w przypadku oddziaływania niebezpiecznego

—    przez sprzężenie magnetyczne dla linii o V„ > 110 kV zasięg wynosi 1500 m;

—    przez sprzężenie galwaniczne zasięg oblicza się wówczas, gdy odległość urządzeń telekomunikacyjnych od najbliżej położonej części uziomu stacji jest mniejsza niż 200 m, lub gdy telekomunikacyjna linia kablowa przebiega w odległości mniejszej niż 50 m od uziomu stupa elektroenergetycznej linii napowietrznej.

48.4.3. Dopuszczalne wartości oddziaływań

Oddziaływania zakłócające

Miarą oddziaływań zakłócających jest napięcie psofomelryczne U_p lub sem psofometryczna E„. Napięcie psofomelryczne zakłóceń jest to zastępcze umyślone napięcie oczęstorliwości odniesienia Jó równej 800 Hz dla łączy telefonicznych i 1000 Hz dla łączy radiofonii przewodowej, które spowodowałoby takie samo zakłócenie transmisji jak rzeczywiste napięcia zakłócające o różnych częstotliwościach. Sem psofometryczna E_v występująca na końcu toru telekomunikacyjnego jest równa podwójnej wartości napięcia t/_p, zmierzonego na rezystancji 600 fi, którą jest zamknięty tor na jednym końcu, podczas gdy na drugim końcu tor jest zamknięty rezystancją równą modułowi im pe danej i falowej tego toru. Dopuszczalne wartości E_p dla różnych torów telekomunikacyjnych podano w tabl. 48.3.

Jeżeli poziom transmisji telekomunikacyjnej różni się od poziomu odniesienia, to dopuszczalną wartość E_p można wyznaczyć wg zależności

E„ = E_pot^-+P>    (48,4)

w której:    - dopuszczalna wariość sem psofometrycznej w mV przy poziomie

odniesienia p, w dB; /i, - rzeczywisty poziom transmisji, dB.