84 85

kula

niech kogoś a. coś kule biją! [ndm] przekl., przestań. NP Rozlazła cała forsa. Niech ją kule biją! || Ten zawsze wymyśli, niech go kule h coś bardzo oryginalnego.    %

kur przekl., eufem.

1.    (O) kur! [ndm] NP O kur! Nie mogę się obudzić. || Ale nas opry^. o kur!

2.    (O) kur zapiał! [ndm] NP O kur zapiał! Ale łazienka! Na rowery można tu jeździć. || Kur zapiał! Czy on przestanie wreszcie drzeć mordę¹) □ Bog-Waw: 181

kurczę przekl., eufem.

1.    (O) kurczę! [ndm, zwykle w funkcji parentezy] NP O kurczę, jak nu się chce spać! || O, rany, jak gorąco! Kurczę, chyba zdejmę kurtkę i ułożę ją równiutko w kostkę... (PR Komp 121) || Bogaty cham wszystko zeżre Jak, kurcze, podjedzie mercedesem 600, kurcze, z kierowcą w liberii, kurcze, jak se strzeli łososia z kawiorem, kurcze, jak się doprawi piersią kuropatwy, kurcze... Król życia jestem, co nie? (NIE) □ Bog-Waw: 181

2.    Kurczę blade / pieczone! [ndm] NP Kurczę blade! Znów to samo jedzenie! || Kurczę pieczone, ale miałeś szczęście! || Kurczę blade, szefie, ona chodzi na sumę, to trwa tyle czasu, że można wykorkować) (WŁ Dobry 10)

kurde przekl., eufem.

1.    (O) kurde! [ndm, zwykle w funkcji parentezy] NP Znów, kurde, nie zdążyłam na pociąg. || Wesołych Świąt, kurde! — krzyknęła Franny z dolnego piętra. (JI Hotel 196)

2.    Kurde balans / bele / lelek / flak / frans / mol / molo! [ndm, zwykk w funkcji parentezy] NP Kurde balans, a to pech! || Czy ja zawsze muszę, kurde felek, wysłuchiwać twoich wynurzeń? || Gdzie wcięło te nożyczki, kurde frans! || Kurde mol, ależ on miał knigi! Szyłem je i czytałem naraz. (WŁ Dobry 12) l|... ale piękność, jak jaka Greta Garbo, kurde mol, takie nie stoją za ladą i ubierają się inaczej niż zwykłe dziewczyny... (WŁ Dobry

•4    107)

kurdupel

_el *o kimś niskiego wzrostu’ posp./wulg., pogard. NP Wodzu, knij ^tcmu ^urduplowi ~ westchnął Nortolt... (VB Konk 113) był kurduplem, a teraz jest wyższy ode mnie. (WW Pt 359) L zdr- kurdupelek □ SJPD, SJPSz

kurduplowaty

| kurduplowaty ‘niskiego wzrostu’ ‘niewielki’ posp./wulg., pogard. NP I Niedawno tu był, gadał z jakimś kurduplowatym facetem. || Była I bardzo wysoka i dlatego chyba nie cierpiała kurduplowatych chłopaków. I o SJPD, SJPSz

kurewski wuig.i

I 1. kurewski ‘dotyczący kogoś, o kim orzeka się słowo kurwa' ‘taki, (o którym myśląc, można orzec słowo kurwa' NP To są moje kurewskie I pończochy, zwykle w nich chodzę do pracy — powiedziała Anka, I prostytutka z hotelu „Victoria”. || Centrum kurewskiego życia znajduje I się na rogu ulic Poznańskiej i Nowogrodzkiej. (NIE) |]... w II klasie I zakochał się w małej filigranowej blondyneczce o kurewskim wyrazie I twarzy... (DB Mała 11) 1|...wszystkie matki i żony klęły Hotel-Lux, gdzie I faceci zostawiali kurewską forsę, bo jeden numer kosztował tyle, że I mógłbyś za to kupić dobrą jesionkę... (WŁ Dobry 24)

2.    kurewski ‘taki, o którym mówiąc, myśli się jako o kimś a. o czymś I bardzo złym’ NP Dwa razy naprawiali już lokomotywę. Tym kurewskim I pociągiem nigdzie nie dojedziemy. || Nie mogę żyć w tym kurewskim I klimacie. || Był mniej pewny włosów, kurewskiej natapirowanej peruki I w kolorze miodowoblond, pod którą swędziała go skóra (J1 Świat 380) I 0 przysł. kurewsko □ Bog-Waw: 182

3.    kurewski ‘mający daną cechę w bardzo dużym stopniu’ NP Śnieżyca I w Sylwestra była kurewską. Zanim gdziekolwiek doszli, zapadali się I w śniegu po kolana. || Mróz jest naprawdę kurewski. (WW Pt 170) I 1 Byliśmy oddziałem lub resztką oddziału, bo spieprzaliśmy.... Dawaliśmy I kurewskiego dyla, ktoś nas gonił, straszny wróg... (WŁ Dobry 41) i m P^rzM odprzym. kurewsko

4.    kurewskie nasienie ‘o kimś, czyje postępowanie mówiący ocenia jako I bardzo złe' ‘łajdak’ pogard. NP Donosi ciągle na wszystkich to kurewskie I nasienie. Trzeba się go pozbyć jak najszybciej || Nie mogą znaleźć tego I kurewskiego nasienia. Znów kogoś zakatrupił.