87 (58)

AAO

p. 233. Soli tanio można było nabyć, ztąd powstało przysłowie; ou-5' aAa Soiyę, Od. nie dałbyś nawet soli, nawet nay-nikczemnieyszey rzeczy. Przenoś. aAcę znaczy: dowcip w mowie, dowcipne i uszczypliwe mowy, sales, saliuae, u Alt. 2) vj aAę, morze, przelew nurtów morskich, używa się bardzo często u Hom. lecz w pi-ozie rzadko.

’AX7Y,ćSzę, a?, (aAaoę) gaio-wnioe, gaiowe nymfj', gaiów mieszkanki.

aAań'1'}, i), slellaria nemo-rum Lin. gwiazdownica gaio-wa KI.

. aX7!ę,vh Q<xXXopac') skakanie, podskakiwanie, tańcowanie, aAasę, vj, (aAó'a:vw) wyrastanie, doyźrzewanie.

aAgo, 2 os. nieozn. od aA-Xopac, Hom.

aX<roxopz'w, Qxopźw') pilnować -gaiu, mieć o nim staranie, pielęgnować go; aX?oxo-uia, Yi, pilnowanie czyli pielęgnowanie gaiu; cxX7oxópoę,ó, galównik, pilnuiący gaiu, chodzący' około niego; aAaoxou:-xóę, rl, óv, do pilnowania i pielęgnowania gaiu należący.

aAaoę, zoę, to, QaXSźw, aA-'5a:vw). gay święty, bóstwu ia-kiemu poświęcony, Hom. u pozn. wszelki gay, każdy lasek; 2) t. c. rzpzuoę, każde poświęcone miejsce lub takaż okolica, Seidl. Eur. Tro. 15. takież miejsce niemaiące żadnych drzew, II. 2, 5oG. Boeckh Pind. Ol. 3, 19, -izÓutiou aAccę, Aesch. Pers. 109. święta powierzchnia morza, pruta Ae-plunia, Cic. iak aXę Siu., ćz-pou oiópa; wyrazy spowin. są: aAw/j i sallus. aX.vńSy,$, £j, gaiowaty. aXxr,pzę, wv, ol, QaXXopai') massy ołowiane, ołowiane wagi czyli ciężary, które trzymano w ręku, ćwicząc się. v, skakaniu, halteres.

aXxr,pia, yi, skakanie z ciężarami wre ku aXr^pzę zwaneini.

aXxiy.óę, y„ óv, QaXXopac^) zręczny .w skokach, zdatny do skakania lub tańcowania, szybki w nogach.

"AAt-c, lOj, <5, święty gaj fowiśżą w Olympii, Pind. Ol. 10, 55. ma bydź wyr. Eo-

A AT

8‘1

szkarłatem morskim, prawdzi-^ wie szkarłatny, ile różniący się od innego tańszego i zastępczego szkarłatu; właśc. robiący albo wyrabiany w morzu.

aXojJ7ia, r,, (Aouw) nieumy-cie, nieoplókanie, brak kąpieli, brud.

aAourta), nieumywać się, nie-kąpać się.

aAouToę, 6vj nieumyty, nie-kąpany, brudny.

aXo^oq, ov, u Hom. a.XXo<poę,\ (\6foę') niemaiący szyszakowej' kity, II. 10, 258. 2) w zn. przeć, z wyr. zvXo<poę₉ u

POZII.

aXóy_zuroę,ov, (A$j££uó>) nie-urodzony; ten, który bez urodzenia się wyszedł na świat; 2) ten, który nie rodził.

aXoyoę, ou, Y), (a natęż. Ae-uczęstniczka łoża, uczę-stniczka loża małżeńskiego, małżonka, Hom. iak axorTtę;l tud. nałożnica, przespałka, //. 0,330. Od. 4, 023. 2) dziewi -ca, panna, która leszcze nie-rodzila, piat. Theact. p. 14Ć. U. gdzie a bierze się iako po-zbawialne.

aAówj cz. ter. tr. rozk. od aXaopac, zam. crj.aou, aAw, Od. 5, 377.

aAów, nieuż. ob. ąX.tvxopat.

"AAićfę, zwę, rj, góry Alpey-skie.

aX-7CvccrT0ę, r_;, oy, st. nayw. od nieuż. al.ituoę, słodki, przy iciuiiy, Pind. J. 5, 14. podług niektórych pochodzi od tXtcw, podług innych od aX<f'w. naypewniey od SaAirw.

<x).ę, aXóę, 6, sól, znaczenie u Hom. rzadko nadarząiące się; ma iednak iuż i Hom. wyr. ten w temże zn. lecz tylko wl. mn. aXżę, Od. 11.123 Sól, iako istotna tzecz w przyjmowaniu gości, była godłem gościnności i to warzy-skości, irou aXzę, mZ rpaizz-Co.r, Dem. gdzie się podziała solą i ucztą oznaczona gościnność? Touę rr,ę iróAfwę a-Aaę nzpc TuXz!Ćrtóv Yzoczlu^ac, Aesc/iin. defalsa leg. 85. ścisłą i poufalą Społeczność poselstwa wysoko cenić, aAa lub aAaę xat rpaitz.ęau Tzapafiać-V£!V, zgwałcić, przestąpić pr_n wo gościnności, Basi cp. _c,

aat

tom właściwy zam. aAtfo£ aAro, 3 os. nieozn. od aA-Xopa:, llom.

aAuSaCw, u Pluł. lepiey a-

hy

a Au£w , P. ąco , t. c. a Au w, xAuxt£w i aAu/TaCw.

aAuxvj, Yi, (aAuw) pomieszanie, niespokoyność, trwoga, iak aAv), aAuaię, aXvupÓę.

aAuxćę, (Soę, v), (aAę) solne źródło, solne pole.

aAuxdę, yi, dv, słony, iak tżA-pvoóę.

aAuxĆTr,ę, Y,xoę, yi, słoność. aXuxpóę, a, óv, t. c. SaAu-xpóę, ciepły, letni, Nic.

aAuxTaCw, l^ł. aaw, (aAuw)

bydź w niespokoyności, w o-bawie, Hrdt. Tale bierze się aAóXTatvw, aAuzrćw, aAuxxr,-pae, prwn. aAuaxw, spowin. iest allucinor.

aXvxxov:źSri, y, , (aAuxroę pod 2. rreo/j) niero/.iętne więzy, używa się posp. w 1. mn. Ileś. Th. 521. Ap. Rh. 2,1251.

aAuxroę, ou, ( aAuw ) zmieszany', zatrwożony, 2) t. c. a-Auroę, nieroziętiij', niedaiący się rozwikłać.

ćtXvxxo7VjY, ■}), przykre położenie , kłopot, utrapienie, trwoga, obaw a.

aAuxcóSvję, £ę, (aAuzóę) solo-waty.

aAupauroc, ou , (Xvpcxtv6j') nienaruszony, nieuszkodzony, niemogacy bydz naruszonym lub uszkodzonym.

aXvi;cę, z mc, yi, (aAuazw) u-nikanie, chronienie się; 2) t. c. aXvupóę, od aAuw.

aXvTZ’fixoę, ou, psiw. —x:vr Twę, (Au7T£w) niezasmucony, niestrapiony, nieinogący bydź zasmuconym albo strapionym; 2) niesprawuiący smutku lu^ boleści, Soph. Oed. C. 1003.

aAu7rta yj, ( aXvitoę ) wolność od smutku, od zgryzoty, od utrapienia; 2) w zn. czynu, nieszkodliwość.

aAunroę,ou, pslw — wwę, (Xv-tzy}') wolny od śmutku, odzgrj^-zoty, od utrapienia, od boleści; 2) w zn. czynu, nietrapiący, niezasmucaiący, ro/.pędzaiący boleść albo smutek, kładzie się często z pdk. 2. auiaę, octyi;, yópwę, &//ph. prwn. Sc/utef. mel. p. 79. 3) aAu7rov, to, ziele używane iako lekarstwu,